"αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι ΚΟΤΕΣ"

Όπα «μάγκες» ένα-ένα τα προβλήματα που δημιουργείτε στην ομάδα ΜΑΣ.

Δεν μπορούμε να αφήσουμε τον υπολογιστή και το ραδιόφωνο για την δουλειά και για καμία προσωπική εργασία-αβαρία και όταν επιστρέφουμε τα άσχημα νέα είναι ΒΟΥΝΟ.

Ακολουθώ ένα ρητό της μαφίας εδώ και χρόνια και δεν με πρόδωσε ποτέ. Σας προτείνω να το εφαρμόσετε σε κάθε «σχέση» που δεν εμπιστεύεστε 1000 τοις 100. "Παρακολούθησε τους εχθρούς σου είναι οι πρώτοι που αντιλαμβάνονται τα λάθη σου." Το έχω ξαναγράψει το 2011 σε επιστολή στα αδέρφια μας.

Αφού το προτείνω πως να μην το εφαρμόζω; Έτσι λοιπόν μπήκα να δω τι έγραψε ο μετανάστης «χειρονάκτης» της Ολλανδίας και το θέαμα με άφησε με το στόμα ανοιχτό. Ευθεία επίθεση στον πρόεδρο των επιτυχιών, των μεγάλων παικτών, των πρωταθλημάτων, της πανελλαδικής υποστήριξης στην Ευρώπη(πλην των gay). Έχει πολύ θράσος ο Μιχαλάκης σκέφτηκα και αμέσως πέρασε από το μυαλό το "Σκέψου πολύ, μίλα λίγο, γράψε ελάχιστα.". Αυτός δεν το τήρησε.

Αν θυμώσει τι θα κάνεις;

Υπάρχουν πολλοί κανόνες και πολλά αξιώματα που θα ταίριαζε να γράψω για όλα όσα συμβαίνουν στην ομάδα αλλά θα προτιμήσω το απλό, λιτό και πιο εύκολα κατανοητό από τα «ορφανά» "αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι ΚΟΤΕΣ".

Και επειδή μπορεί να διαβαστεί και από μικρότερες ηλικίες το κείμενο θα το γράψω απλά και όσο πιο αναλυτικά μπορώ. Πριν λίγες ημέρες υπήρχε η σιγουριά της αδειοδότησης. Εγκρίθηκε το δάνειο, ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΤΑΜΙΕΥΤΕΙ ΣΕ 5 ΔΟΣΕΙΣ(αυτοί τα λένε όχι εγώ). Και ξαφνικά βρέθηκαν απέναντι στα λεγόμενά τους(για εμένα απέναντι στα ψέματά τους). Άδεια δεν πήραμε, χρήματα δεν βρέθηκαν(στο μιλητό βάζω και εγώ άλλα 150 εκ ευρώ) μην γίνουμε περίγελος. Για να μην ξεφτιλιστούν όλοι μαζί βρήκανε έναν «νέο» εχθρό και επιτίθενται μαζικά στον Καπετάνιο. Μόνο που ξεχνάνε...ξεχνάνε πως άλλο ο ΙΒΒ και άλλο ο Καπετάνιος. Η εφαρμογή του πλάνου "παράγκα" τέθηκε σε εφαρμογή όταν ο Καπετάνιος «αποχώρησε» από την προεδρία. Τα «παράσιτα» που θέλησαν να βάλουν τον μανδύα της ιστορικής 13 βρήκαν την πόρτα κλειστή. Ο στρατός από αυλοκόλακες δεν είχε λόγο ύπαρξης γιατί δεν τον ενδιέφερε να είναι αρεστός, ήθελε απλά να κερδίζει ο Παναθηναϊκός εντός των γραμμών και προσπαθούσε να το κάνει σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Αντί λοιπόν τώρα να πέσουν όλοι μαζί πάνω στην διοίκηση και τους Α-μέτοχους και να τους «κατασπαράξουν» που άφησαν την ομάδα να εμπλακεί σε περιπέτειες, αυτοί διάλεξαν τον εύκολο δρόμο προς το χρήμα και τη χορηγία, τον δρόμο του σαλιγκαριού και όχι αυτόν του αετού.

Σέρνονται και γλείφουν εκεί που θα έπρεπε να φτύνουν και φτύνουν εκεί που θα έπρεπε να ευγνωμονούν. Αυτός ο ρόλος όμως περιέχει και λεονταρισμούς όταν δεν υπάρχουν πλέον πειστικά «παραμύθια» για μεγάλα παιδιά. Αυτοί οι λεονταρισμοί θα είναι από τους τελευταίους τους. Αρκετά έκαναν κακό στην ομάδα και την κατέστησαν αδύναμη να αντιδράσει ακόμη και απέναντι σε αυτούς. Μπορεί να έφτασαν πιο ψηλά από όσο υπολόγισαν αλλά δεν φρόντισαν να δημιουργήσουν εξόδους διαφυγής, αγνοώντας πως μέχρι και τα ποντίκια στη φωλιά τους δημιουργούν τρεις εξόδους διαφυγής

ΥΓ Τελικά τα χώρισα σε δύο κείμενα γιατί ξέρω πως ο αδερφός μας ο Δημήτρης θα μου τα σχολιάσει και αν τα έχω μαζί και το σχόλιο θα είναι πολύύύύύ μεγάλο αλλά και η απάντηση θα πρέπει να είναι ανάλογη.

ΥΓ2 Τι είναι το λιοντάρι; Ένα μεγάλο γατάκι...