Γράφω από σήμερα για το αυριανό παιχνίδι με την Μάριμπορ γιατί μάλλον δεν θα προλάβω να γράψω αυτά που ήδη σκέφτομαι. Η επιστροφή του Χ.Ρ. Ρότσα στον πάγκο της αγαπημένης μου ομάδας με γέμισε με αισιοδοξία. Αισιοδοξία που είναι απόλυτα δικαιολογημένη αν αναλογιστεί κανείς πως έφυγε η πηγή των δεινών της ομάδος και ήρθε ένας άνθρωπος που ζει και αναπνέει για την ομάδα. Όταν όμως έχω να σκεφτώ τι θα γίνει σε ένα παιχνίδι τότε πρέπει να υπολογίσω και άλλες παραμέτρους.
Το καλοκαίρι έγραφα "Αντίπαλοι του ΠΑΟ είναι η Λάτσιο και ο εαυτός του" και τελικά το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η ίδια η ομάδα όπως την έστηνε ο πρώην προπονητής μας. Η έλευση του Χ.Ρ. Ρότσα όχι μόνο άλλαξε την ψυχολογία αλλά και πλέον οι παίκτες στο γήπεδο θα έχουν διακριτούς ρόλους και η ομάδα θα παρουσιάζει μία ξεκάθαρη εικόνα. Εγώ όμως επειδή δεν φύτρωσα το 2008 σε ηλικία 29 χρονών αλλά έχω δει την ομάδα μας να αλώνει μεγάλες έδρες στο εξωτερικό έχω ένα φόβο για αύριο.
Η Μάριμπορ δεν είναι η ομάδα που έχει τις εμπειρίες, το ταλέντο και τους παίκτες που έχει ο Παναθηναϊκός. Η Μάριμπορ όμως μου φέρνει στο μυαλό τον ΑΠΟΕΛ(αναλογικά) και θα τολμήσω να πω πως μου θυμίζει και τον Παναθηναϊκό που έκανε «κηδείες» σε όλη την Ευρώπη. Μπορεί να λείπουν οι εμπειρίες από τους παίκτες της αλλά έχουν θέληση, έχουν μάθει κάποιες κομπίνες, είναι μία αθλητική ομάδα(σε αντίθεση με εμάς φέτος) και το πιο σημαντικό δεν έχει να χάσει τίποτα. Όσες φορές ο Παναθηναϊκός έκανε μεγάλες πορείες και μεγάλα διπλά στην Ευρώπη, ακόμη και στην πορεία για το Γουέμπλευ, δεν ήταν το φαβορί. Πήγαινε να παίξει το ποδόσφαιρο που γνώριζε, να κοιτάξει στα μάτια τους αντιπάλους και να διεκδικήσει τις πιθανότητες στη νίκη που του αναλογούν. Αν σκέφτεστε τι με κάνει και γράφω αυτό το κείμενο, η απάντηση είναι μία. Ο φόβος. Ο φόβος για την Μάριμπορ, που έρχεται για να κερδίσει ότι μπορεί και δεν θα την ενοχλήσει αν χάσει. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο φόβος γίνεται μεγαλύτερος όταν σκέφτομαι πως με τη νίκη απέναντι στον μΠάοκ κάποιοι θα περιμένουν από τον Αργεντίνο να κουνήσει το μαγικό του ραβδί και να νικήσει άνετα και την Μάριμπορ. Ένα αποτέλεσμα πλην της νίκης μπορεί να έχει περίεργες συνέπειες από φορείς και οργανισμούς που δεν αγαπούν την ομάδα αλλά είναι τα παράσιτα που τρέφονται από αυτή.
Ξέρω καλά πως αν όχι όλοι, τότε οι περισσότεροι από όσους θα διαβάσουν αυτό το κείμενο, θα συμφωνήσουν πως η ομάδα και ο προπονητής θα χρειαστούν την στήριξη των οπαδών και ειδικά όσων βρεθούν στο γήπεδο. Η ορθή συμπεριφορά της εξέδρας θα είναι η ασπίδα που θα προστατεύει όχι μόνο τον Χ.Ρ.Ρότσα αλλά και όλη την ομάδα. Δεν χρειάζεται να το γράψει κανένας BTK πως πρέπει να συμπεριφερθούμε...ο φόβος όμως με κάνει να θέλω να προλάβω δυσάρεστες καταστάσεις.
ΕΛΛΑΣ - ΕΥΡΩΠΗ -ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου