Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Ανήθικοι

Αν ένας άνθρωπος είναι ανήθικος στη ζωή του, είναι και στις επιχειρήσεις του.
Αν ένας άνθρωπος είναι ανήθικος στις επιχειρήσεις του, είναι και στη ζωή του.


Αυτές οι δύο φράσεις είναι "οδηγός" μου εδώ και χρόνια. Έτσι σήμερα δεν θα σχολιάσω τις δηλώσεις ενός ανήθικου ανθρώπου.

Αλήθεια πόσοι από όσους άκουσαν ή διάβασαν την είδηση πως η 20χρονη κοπέλα αυτοκτόνησε με αυτόν τον βασανιστικό τρόπο σκέφτηκαν κάτι από τα παρακάτω:
Τι έκαναν οι ίδιοι στα 20 τους;(εγώ σπούδαζα, τα καλοκαίρια εργαζόμουν αφού πρώτα έκανα κάποιες ημέρες διακοπών και τον χειμώνα διασκέδαζα στον ελεύθερό μου χρόνο)
Τι θα έκαναν αν ήταν το παιδί τους, το εγγόνι τους, το ανίψι τους ή ο αδερφός/η τους;
Πότε ξανά ακούγαμε για αυτοκτονίες νέων ΠΑΙΔΙΩΝ;
Γιατί πριν τέσσερα χρόνια δεν είχαμε τέτοια φαινόμενα;
Αν και ξέρω πως πολλοί θα με χαρακτηρίσουν "φασίστα" κλπ θα σας βάλω να θυμηθείτε ποια ήταν η πρώτη σκέψη σας όταν ακούσατε πως η Χ.Α. "απείλησε" εργοδότες ώστε να απολύσουν τους αλλοδαπούς και να προσλάβουν Έλληνες για εργασία. "Τα φασισταριά ..." και άλλα τέτοια, αν όμως μου βρείτε ΕΝΑΝ ξένο που να αυτοκτόνησε(και να μην τον δολοφόνησαν ομοεθνείς του) τότε εγώ σας λέω να μην διαβάσετε παρακάτω. Αν όμως όχι, τότε σκεφτείτε πως αν είχε εργασία αυτή η κοπέλα, όπως και άλλοι συνέλληνες, δεν θα είχε αυτοκτονήσει. 

Μην κλείσεις τα αυτιά σου, μην γυρίσεις την πλάτη σου και μην πάρεις τα μάτια σου από το πρόβλημα αυτό που επεκτείνεται με γοργούς ρυθμούς. Αυτή την στάση έχουν αναλάβει να την τηρούν οι πολιτικοί μας, οι δημοσιοκάφροι και οι περισσότεροι επιχειρηματίες. Όλοι αυτοί είτε οδηγούν τον κόσμο στην απελπισία και την αυτοκτονία, είτε σιωπούν ώστε να μην μάθουμε ποτέ τα γεγονότα αυτά και να μην αντιδράσουμε. 

Έλληνες είμαστε, δεν είμαστε ούτε Γερμανοί, ούτε Άγγλοι αλλά ούτε και Αμερικανοί. Μας ενδιαφέρει να είναι καλά η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ μας και όχι μόνο. Νοιαζόμαστε για τους φίλους μας, τους συγγενείς ακόμη και για τους γείτονες. Δεν θα γίνουμε απρόσωποι, δεν θα γίνουμε στατιστικά στοιχεία χωρίς αισθήματα.

2 σχόλια:

  1. 1.Οι εργοδότες είπαν "κανένας Έλληνας δεν έρχεται για αυτές τις δουλειές". Δεν το βρίσκω παράλογο. Ποιός Έλληνας θέλει να τυλίγει σουβλάκια, να είναι στην κουζίνα, να φορτώνει τις προμήθειες, να δουλεύει οικοδομή κλπ... Είναι ένα ζήτημα. Όσον αφορά τις αυτοκτονίες. Πέρα από το αν δούλευαν ή όχι(22 ή 20 η άλλη που αυτοπυρπολήθηκε, παλαιότερα έλεγα ότι δουλεύω από τα 17 μου και με κοιτούσαν σαν εξωγήινο...) το βασικό που εντοπίζω είναι ότι πολλοί από αυτούς νιώθουν αδύναμοι, τελείως μόνοι, απελπισμένοι, όλα να είναι μάταια. Αυτά είναι παιχνίδια του μυαλού και χωρίς έναν άνθρωπο δίπλα σου να σε βοηθάει να σου δίνει κουράγιο, εύκολα σε κατακλύζουν. Πιστεύω ότι στο 80% των περιπτώσεων, έαν αυτοί οι άνθρωποι δεν ένιωθαν τόσο μόνοι ίσως και να ζούσαν σήμερα. Και φταίμε εμείς, κοιτάμε μόνο τα δικά μας προβλήματα και αδιαφορούμε τελείως για το ότι δίπλα μας υποφέρουν συνάνθρωποι μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι εργοδότες λένε πως «δεν βγαίνουν» όσο και αν μειώνουν τους μισθούς των εργαζομένων. Στη Θεσσαλονίκη βλέπω στα γυράδικα οι περισσότεροι να είναι Έλληνες, στην κουζίνα(λάντζα) μοιρασμένα και στις προμήθειες πάλι μοιρασμένα τα ποσοστά. Υπάρχουν δε πολλοί φίλοι που ψάχνουν εργασία για οικοδομή ή φορτηγό(χαμαλίκι) και δεδν βρίσκουν. Στην οικοδομή υπάρχει η γνωστή μαφία που αν δεν είσαι ομοεθνής τους δεν συνεργάζονται μαζί σου. Πλέον πολύ δύσκολα βρίσκεις Ελληνικό συνεργείο(τουλάχιστον στα μπετά).

      Ακόμη και σήμερα η βλακεία είναι ατελείωτη. Είπα σε κάποιον πως τα τελευταία χρόνια ζήτησα εργασία σαν υπαλ. γραφείου, αποθηκάριος, σε πρακτορείο εφημερίδων στο φορτηγό, μέχρι και εργάτης σε βιομηχανία (που το έχω ξανακάνει) και έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Λες και το πτυχίο και το μεταπτυχιακό θα δώσουν μόνα τους χρήματα για φαγητό ή ενοίκιο.

      Όσοι εργάζονται έχουν κατά την γνώμη μου λιγότερες πιθανότητες να πάθουν κατάθλιψη. Μιλάνε με κόσμο, είναι λιγότερο δυστυχισμένοι και μπορούν να ελπίζουν σε καλύτερο μέλλον. Αν οι δημ. υπάλ. όταν ξεκίνησαν το 2010 τα πρώτα μέτρα έκαναν κάτι δεν θα περνούσαν άμεσα στον ιδιωτικό τομέα, η αγορά δεν θα στέναζε, τα ταμεία θα είχαν επιπλέον χρήματα και πολλοί συνάνθρωποί μας θα είχαν δουλειά. Εκείνοι κοίταξαν την κωλάρα τους την τροφαντή μόνο και τώρα που ετοιμάζονται για το τελικό «σκίσιμο» πάλι κώλο απλώνουν. Μην χάσουν τα 40 ή τα 50 ευρώ και στο τέλος θα βρεθούν να χάσουν συνολικά πολύ περισσότερα. Αν δεν κοιτάξεις τον διπλανό σου εσένα ποιος θα σε κοιτάξει;

      Διαγραφή