Και πάνω που νόμιζα πως ο Αντώνης πήρε το πάνω χέρι και θα αυξήσει το ποσοστό του, αυτός έκανε πίσω και έβαλε στο κόλπο τους συνεταίρους του.
Η κίνηση που έκανε με την ΕΡΤ του είχε δώσει πόντους και ψήφους που δεν είχε αλλά τώρα τα έχασε και τα δύο. Γιατί; Γιατί πολύ απλά η ΕΡΤ ήταν ασφυκτικά γεμάτη με ανθρώπους διορισμένους «αξιοκρατικά» και ο Ελληνικός λαός ήταν περήφανος για τον οργανισμό αυτό και τους υπαλλήλους του.
Το ζήτημα ήταν οι άλλοι δύο εταίροι. Από τις εκλογές του 2012 και μετά τα ποσοστά τους όλο και πέφτουν. Η «ομάδα» του Φώτη θα παλέψει για τον στόχο του 3% και το υπόλοιπο από την παράταξη του Αντρέα και του γιου του θα παίξει λίγο πιο ψηλά. Αλήθεια πως να ρισκάρουν τις εκλογές όταν μόνο να χάσουν μπορούν από αυτό το ενδεχόμενο;
Οι ψήφοι των υπαλλήλων και των οικογενειών τους έχουν ήδη μοιραστεί σε τΣύριζα, ΚΚΕ, Ανεξάρτητους Έλληνες και κάποια μικρά κόμματα. Ο απογοητευμένος πασοκος εργαζόμενος θα ψαχτεί πιο αριστερά και ο απογοητευμένος «αριστερός» πάλι στον ίδιο χώρο θα ψάξει. Δυστυχώς όμως εκεί δεν έχει απομείνει ψήφος που να ψάχνει πολιτική στέγη. Ειδικά τα δύο αυτά κόμματα θα χρεωθούν και όλες τις κοινές τους αποφάσεις που μόνο έβλαψαν την Ελληνική κοινωνία.
Να κλείσω με ένα παράδειγμα. Οι δηλώσεις και οι συμπεριφορές του Βαγγέλη και του Φώτη μου θυμίζουν λεονταρισμούς από αδύναμους άντρες όταν ο αντίπαλος δεν κοιτά, δεν ακούει και ίσως απουσιάζει. Όταν όμως εμφανιστεί, γυρίσει το βλέμμα του ή εστιάσει την προσοχή του σε αυτόν τότε το λιοντάρι γίνεται γατάκι του καναπέ.
ΥΓ Είναι γλυκιά η εξουσία, ακόμη και αν τη μοιράζεσαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου