Πολύ ήσυχη δεν είναι η οικογένεια;

Έγραφα και υποστήριζα πως η οικογένεια θέλει να φύγει από την ομάδα. Είχα πειστεί πως όλα είχαν τελειώσει. Ειδικά μετά την εμφάνιση του κ.Τσάκα και της πλάκας που έπαθαν οι Αφράγκοβιτς ήμουν σίγουρος πως είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου να αποχωρήσει από την ομάδα. Το ραντεβού σε Αγγλικό έδαφος που ποτέ δεν διέψευσε κανείς ήταν η τελική σφραγίδα αποχώρησης στο δικό μου μυαλό και τις δικές μου σκέψεις. Ο λόγος; Αυτός που έγραφα και πέρσι τέτοια εποχή, το στοίχημα.

Όταν έχεις στα χέρια σου μία άδεια για να δραστηριοποιηθείς ως στοιχηματική εταιρία γιατί να καθίσεις να σε βρίζουν; Μήπως ο Τίγρης της ΑΕΚ για άλλο λόγο δεν θέλει να μπλεχτεί με τα διοικητικά; Όχι βέβαια, αυτός είναι η τρίτη άδεια. 

Τι συμβαίνει όμως και αντί να θέλει κάποιος να απεμπλακεί από μία ζημιογόνα(όπως την κατάντησαν) Α.Ε. συνεχίζει να είναι πίσω από τις εξελίξεις; 

Γιατί ενώ η δύναμη της οικογένειας είναι τόσο μεγάλη δεν έχει πιέσει στο ελάχιστο να ανοίξει η αγορά του στοιχήματος και να μην δρα ως μονοπώλιο ο ΟΠΑΠ; 

Γιατί δεν θέλει να έχει κέρδη ενώ μπορεί και οι καταστάσεις την ευνοούν(όσο υπάρχει απελπισία ο κόσμος στρέφετε στον τζόγο);

Μήπως θα πρέπει να ψαχτούμε και λίγο διαφορετικά; Μήπως πέρα από το «περίεργο» ματς με την Ξάνθη, να θυμηθούμε και κάποια άλλα παιχνίδια; Με την ΑΕΛ που δεν αντιστεκόταν ούτε σε νεκρούς και κάναμε γκέλα; Μήπως η σειρά των ντέρμπι που έκριναν τον πρωταθλητή Ελλάδος πέρσι; Μήπως με τον σχεδόν ήδη υποβιβασμένο ΠΑΣ προχθές;