Πως θα ήθελα να δω την ομάδα σήμερα(και όχι μόνο σήμερα αλλά εδώ και χρόνια). Οι νεότεροι φίλοι της ομάδας δεν έχουν δει την εικόνα που θα περιγράψω και σε κάποιους θα φανεί πολύ παράξενη.
Η ομάδα ήταν για πολλά χρόνια απέναντι σε θεούς και δαίμονες, όταν βέβαια δεν υπήρχαν 12 παραρτήματα. Όταν οι ομάδες της Θεσσαλονίκης έπαιζαν μπάλα και όχι "σκάκι" για να βγουν Ευρώπη. Όταν η Δόξα, ο ΟΦΗ, ο ΠΑΣ, η ΑΕΛ δεν είχαν να φοβηθούν τίποτα και έπαιζαν όλα τα παιχνίδια εντός γηπέδου. Ακόμη και όταν ο ΟΦΗ μας στερούσε την έξοδο στην Ευρώπη. Υπήρχαν πολλές χρονιές που η ομάδα είχε ... χαρακτήρα, κότσια, αέρα νικητή. Δεν θα συγκρίνω την αξία των παικτών σήμερα και τότε και δεν θα βάλω τις ομάδες του 96 και του Κυράστα σε αυτή την σύγκριση.
Θυμάμαι για πολλά χρόνια να μπαίνει η ομάδα στο γήπεδο και «να πιάνει τον αντίπαλο από τον λαιμό». Θυμάμαι παιχνίδια που στο 20 ή στο 30 ήταν 2-0, 3-0. Πως να ξεχάσω την «πείνα» για διάκριση, την «δίψα» για νίκη ή την όρεξη για την διάκριση της ομάδας. Το πάθος για το πρωτάθλημα, το κύπελλο ή την Ευρώπη ήταν φανερό σε όποιον παίκτη έπαιζε, από την αρχή ή σαν αλλαγή. Δεν υπήρχε διαφορά στο πως αντιμετώπιζαν τα παιχνίδια.
Εκείνες τις ομάδες θυμάμαι και εύχομαι να τις ξαναδώ. Να δω την ομάδα να αλλάζει νοοτροπία, να αλλάζει διάθεση, να μπαίνει με ορμή από τα αποδυτήρια και να μην αφήνει τον αντίπαλο να πάρει ανάσα. Να καθαρίζει γρήγορα το παιχνίδι και μετά να κάνει επίδειξη δύναμης. Όταν νοιώσει να απειλείται να δείχνει ποιος είναι το αφεντικό. Για να μην σας πάω σε παιχνίδια με μικρές ομάδες ας δούμε τι έκανε ο Παναθηναϊκός απέναντι στον ΠΑΟΚ στις χρονιές 90-91 ως 97-98.
23/09/90 | Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ | 3-0 |
31/05/92 | Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ | 5-1 |
07/03/93 | Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ | 5-0 |
09/04/94 | Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ | 2-0 |
30/10/94 | Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ | 3-0 |
10/12/95 | Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ | 2-0 |
01/12/96 | Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ | 5-0 |
22/03/98 | Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ | 3-1 |
Συνολικά γκολ 28-2 σε οκτώ παιχνίδια μόλις. Και τότε δεν είχαμε πολυΑμέτοχους και εκατομμύρια στην ΠΑΕ. Τότε όμως υπήρχαν παίκτες Έλληνες και ξένοι που αγαπούσαν την ομάδα και όχι τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Και για να μην αρχίσει κάποιος τα μα και τα μου, οι πρώτοι τρεις αγώνες είναι χωρίς τον «θείο» στο λιμάνι και οι άλλοι πέντε είναι στην εποχή Κόκκαλη, το σκορ πάλι τρομάζει 15-1.
ΥΓ Τώρα εσείς, οι πιτσιρικάδες, κοιτάξτε να κάνετε ινδάλματα όπως τον μικρό που έφυγε και έριξε χολή. Όταν το έκανε ένας Ρουμάνος, ο Λουτσιάν Σανμαρτεάν, ήταν κακός αλλά ο μικρός δεν είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου