Η πτώση της Αυτοκρατορίας;

Τα κάστρα πέφτουν από μέσα, πάντα αυτό πίστευα και προσπαθούσα να το εφαρμόζω όσο μπορούσα στις δυσκολίες που συναντούσα.

Οι αυτοκρατορίες παρακμάζουν όταν δεν έχουν περιθώριο για να ακμάσουν παραπάνω.

Ποιος στην ευχή είναι τότε ο λόγος που το κάστρο του Παναθηναϊκού(μπασκετικού) γκρεμίζεται και η Αυτοκρατορία οδηγείται σε παρακμή;

Γιατί μετά την φυγή του τεράστιου Ομπράντοβιτς έφυγε και ο «μαθητής» Ιτούδης; 

Συνήθως όταν έχουμε αλλαγή ηγεσίας λέμε «ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο νέος βασιλιάς» αλλά στην περίπτωσή μας υπήρχε μόνο αλλαγή σκυτάλης. Οι δύο ισάξιοι «βασιλιάδες» Παύλος και Θανάσης δεν έφυγαν, απλά παρέδωσαν το σκήπτρο στον «διάδοχο» Δημήτρη. Τόσα χρόνια ο «διάδοχος» παρακολουθούσε τους δύο «βασιλείς» να ενεργούν όσο καλύτερα μπορούν και να έχουν επιτυχίες. Τι έγινε όμως και δεν χάθηκε μόνο ο καπετάνιος Ομπράντοβιτς αλλά και ο ύπαρχος Ιτούδης; Γιατί αυτά τα δύο γεγονότα να συμβούν μαζί; Σε όλα αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και το δεδομένο πως λόγω της περσινής αβεβαιότητας πολλά μονοετή συμβόλαια παικτών λήξαν και θα πρέπει να ανανεωθούν ή να αντικατασταθούν με άλλους. Γιατί οι ανακοινώσεις των αποχωρήσεων Ομπράντοβιτς-Ιτούδη μου φαίνονται σχεδόν ίδιες(στο νόημα); Τι θέλουν να πούνε και δεν το λένε δημόσια μα το κρατάνε μυστικό;

Σε όλα αυτά τα ερωτήματα δεν μπορώ να απαντήσω, μπορώ μόνο να πω τι θέλω να δω από τον νέο ισχυρό άνδρα της ΚΑΕ. Θέλω να δω ένα προπονητή με ταλέντο, όρεξη για εργασία και τίτλους από μία μεγάλη σχολή του μπάσκετ. Δεν θέλω έναν φτασμένο προπονητή που δεν θέλει να φτιάξει πιο πολύ το όνομά του. Δεν θέλω άλλον με τόσες κούπες όπως ο Ζοτς(όχι πως υπάρχει) αλλά θέλω κάποιον όπως ο Ζοτς το 1999. Να ξέρει το άθλημα, να θέλει να φτάσει και να ξεπεράσει τον Ομπράντοβιτς και να θέλει να φτιάξει την δική του Αυτοκρατορία. Να θέλει ο Παναθηναϊκός να ξεπεράσει τις κούπες της Ρεάλ και να φτάσει πρώτος σε διψήφιο αριθμό. Δεν θέλω «πεινασμένο» σε κούπες προπονητή, θέλω αχόρταγο. Θέλω να μπορεί να μεταφέρει το πάθος του στους παίκτες και θέλω να μην μπορεί να ικανοποιήσει ποτέ τον εαυτό του, να μην του αρκεί το τέλειο παιχνίδι. μα πιο πολύ θέλω να δω την ομάδα πάλι οικογένεια, μία οικογένεια όμως που δεν συγχωρεί τους Άσωτους υιούς(Λάκοβιτς, Σίσκα, Φραγκοφονούλης). Αφού τον βρείτε δώστε του τα κλειδιά όπως στον Ομπράντοβιτς και αφήστε τον να συνεχίσει να γλεντάει τον πελάτη.

Πείτε μου ζητάω πολλά;