Κάποτε σε μία μεγάλη πόλη ήταν ένα θέατρο. Το θέατρο για πολλά χρόνια ήταν μία ανεξάρτητη επιχείρηση που άλλες φορές ήταν στα πάνω της και άλλες στα μέτρια. Κάτω δεν έπεσε ποτέ.
Κάποια στιγμή φάνηκε μια οικογένεια με διάθεση να το κάνει να είναι μόνο στα πάνω του. Και αυτοί οι νέοι ιδιοκτήτες φάνηκαν να θέλουν να κάνουν πράξη την επιθυμία τους. Προσπάθησαν να κρατήσουν το επίπεδο πάντα ψηλά και κάποιες φορές να είναι στην κορυφή και το κατάφεραν για δύο δεκαετίες.
Κάπου εκεί εμφανίζεται ο δράκος στο παραμύθι. Όχι ο δράκος δεν ήταν ένα αντίπαλο θέατρο που τους έβγαλε από την πρώτη θέση αλλά οι σχέσεις των ιδιοκτητών με τα μεγάλα θέατρα της Πρωτεύουσας, εκεί που αν δεν είσαι πολύ ισχυρός δεν μπορείς να τα διοικήσεις. Ποιος να ήξερε ποιοι πραγματικά διοικούσαν τα μεγάλα αυτά θέατρα; Οι εμφανιζόμενοι ως διευθυντές ήταν απλά μαριονέτες, έμμισθες και έπαιζαν τον ρόλο τους σε μία μεγαλύτερη σκηνή.
Το πρόβλημα των πιστών θαμώνων του θεάτρου της μεγάλης πόλης ήταν πως δεν γνώριζαν τις πραγματικές σχέσεις των ιδιοκτητών με τους αντιπάλους τους καθώς και τις σχέσεις με τα μεγάλα θέατρα στην Πρωτεύουσα και έτσι άρχισαν να θυμώνουν. Για να ηρεμήσουν έφεραν μία παράσταση «πυροτέχνημα» που τους ηρέμησε για μικρό χρονικό διάστημα αλλά τους χώρισε και σε στρατόπεδα αυτούς που ήθελαν ποιοτικό θέατρο και τους άλλους που ήθελαν επιθεώρηση κάθε τρίμηνο. Τελικά η επιθεώρηση συνεχίστηκε και στα ιδιοκτησιακά του θεάτρου.
Αν θα βρεθεί λύση και θα αγοράσει κάποιος άλλος το θέατρο δεν το γνωρίζουμε, όπως και το τι θα γίνει με τους τωρινούς ιδιοκτήτες, καθώς ότι ανεβαίνει κάποια στιγμή κατεβαίνει. Ελπίζουμε μόνο στο τέλος να λέμε το αντίστοιχο με το "και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα".
ΥΓ Ο δράκος υπήρχε από την αρχή όπως σε κάθε φανταστική ιστορία, απλά εμφανίστηκε αργότερα.
Αφιερωμένο στον neokosmitis, για το ερώτημα που είχες θέσει φίλε.
Αδελφε καλημερα. Διαβασε και απο μενα ενα παραμυθι. Σε ενα θεατρο ,λοιπον, ο επι χρονια ιδιοκτητης του ,αφου κατηγορηθηκε απο τους θεατες του οτι τα εργα του ηταν β διαλογης και οτι ενω εκοβε εισητηρεια ,απλα συντηρουσε τον θιασο , χωρις να προσλαμβανει μεγαλους ηθοποιους, αποφασισε να κανει ενα ανοιγμα σε οποιον νεο και φιλοτεχνο επιχειρηματια ειχε ορεξη να προσφερει,Το κοινο παραληρουσε ,ο αντιπαλος θιασος ειχε σχεδον διαλυθει.Μεχρι που ηρθαν οι καυγαδες.Η μηπως οχι ? Οι εισπραξεις , ξαφνικα χαθηκαν ,οι καλοι ηθοποιοι εφυγαν,το καινουργιο θεατρο δεν εγινε ποτε.Τα εισητηρια συνεχιζαν να κοβονται ,οι τουρνε στην ευρωπη , που τοσα χρονια ειχαν φερει χρημα και φυμη στον θιασο, ξαφνικα σταματησαν.Απο εκει που ηταν στην κορυφη ,ως δια μαγειας παλευε για την σωτηρια και την υπαρξη του.Εισητηρια συνεχισαν να κοβονται.Κανεις ομως δεν επερνε την ευθυνη για την κατασταση .Ο ενας εριχνε τα βαρη στον αλλο.Παραλληλα ο απεναντι θιασος ειχε γιγαντωθει και οι θεατες του δικου μας θεατρου πλακωνονταν στο ξυλο.Τεισητηρια συνεχισαν να κοβονται.Τοτε εμφανιστηκε ενας χοντρος και ασχημος παλιατσος, λεγοντας οτι ενας σπουδαιος Αραβας ιπποτης θελει να αγορασει τον θιασο . Ολοι μαζι ,ιδιοκτητες και θεατες γελασαν και αρχισαν να κανουν πλακα. Ειχαν κατι καινουργιο να γελανε και να συζητουν. Και μαλιστα αυτο το εργο εκοβε εισητηρια και για τις τοτε εφημεριδες .Μονο που κουρασε και καποια στιγμη ξαναγυρισαμε στο παλιο , πουλαω οχι χαριζω ,οχι αγοραζω , αλλα χωρις την κατασκευη της στεγης κ.τ.λ κ.τ.λ.Ελα ομωσ που οπαλιατσος ηταν καπατσος ανθρωπος και καποια στιγμη επεισε εναν ιπποτη για το δικιο που ειχε να επειμενει να αγοραστει το θεατρο, να χτιστει καινουργιο και να ερθουν καλοι ηθοποιοι.Τοτε οι παλοιοι ιδιοκτητες βαλθηκαν να συκοφαντησουν τον παλιατσο και να μην πουλησουν το θεατρο ,και ασ ελεγαν αλλα.Γιατι τοτε τα εισητηρια θα τα επερνε αλλος .
ΑπάντησηΔιαγραφή, και ηταν πολλα τα ατιμα.
ΔΙΑΝΟΜΗ των ρολλων
παλιατσος- ο τρελος του χωριου
ιδιοκτητες-φιλοι και συνεταιροι του ιδιοκτητη του αφεντικου του αντιπαλου θιασου
θεατες- ολοι εμεις
ΥΓ. η γνωμη μου , αδελφε για τον ρολλο του Τσακα, που λεγαμε τις προαλλες
Καλημέρα αδερφέ.
ΔιαγραφήΣωστό το βρίσκω το παραμύθι. Είναι αυτό που είδαμε τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Δυστυχώς με μία ανακοίνωση των τελευταίων ημερών φοβάμαι μην αρχίσουν τα ίδια και στην δεύτερη σκηνή του θεάτρου που είχε παγκόσμιες επιτυχίες και είχε γεμίσει αστέρια.