"Σφίγγω τα δόντια μου και έχω
παρηγοριά μου
μόνο το όνειρό μου κι όσο αντέξει η καρδιά
μου
θα είμαι εδώ και καλά να το θυμάστε
και αφού δε σέβεστε, θα με φοβάστε."
Active
Member δεν μπορώ να υποστηρίξω πως ακούω. Από το είδος προτιμώ τους παλιούς
TXC(Αρτέμη και Ευθύμη), αλλά οι στίχοι αυτοί είναι ότι πρέπει για να κατανοήσουν
οι νεότεροι(γαυροβαζελάκια κοινώς) τι δεν έκαναν ποτέ οι τελευταίες διοικήσεις(από τον ΙΒΒ και μετά) προς τις υπόλοιπες ομάδες και την
παράγκα. Όσες δεν μας σέβονταν έπρεπε παικτικά να μας τρέμουν και οι διαιτητές
και οι παράγοντες θα έπρεπε να φοβούνται τα "ανθρώπινα λάθη".
Αν τώρα
κάποιοι νομίζουν πως είναι και άλλου είδους μήνυμα, εγώ δεν θα καθίσω να
ασχοληθώ μαζί τους.
Ας το ακούσουμε να θυμηθούμε το παρελθόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου