Ετοιμαστείτε για να ράψουμε και το επόμενο αστέρι στη φανέλα. Η απόκτηση του Μαυροκεφαλίδη είναι αυτή που ενισχύει την πίστη μου πως ΑΜΕΣΑ θα γίνουμε 7-άστεροι.
Δεν έχει να κάνει αυτή η πίστη που έχω με την αξία και την ποιότητα του παίκτη, τον οποίο σέβομαι απόλυτα και εκτιμώ, αλλά με όλα όσα έχουν συμβεί κατ επανάληψη στο παρελθόν.
Ας αρχίσω την παράθεση των γεγονότων με χρονολογική σειρά.
Το 1999 έρχεται στην ομάδα μας ένας κοκκινοτρίχης που λεγόταν Τζόνυ, Τζόνυ Ρότζερς. Ήρθε από τους gay και πήρε δύο Ευρωλίγκες. Για να μην με πείτε ψεύτη δείτε εδώ.
Αν την πρώτη φορά έτυχε, τότε η δεύτερη θα χαρακτηριστεί από πολλούς ως σύμπτωση.
Δημήτρης Παπανικολάου. Δεν τον συμπαθούσα αλλά αφού έκανε για τους Γιαννακόπουλους και τον Ζοτς, εμένα μου περίσσευε. Ήρθε το 2003 και άργησε αλλά πήρε Ευρωλίγκα το 2007. Είπαμε, για να μην με πείτε ψεύτη πατήστε και εδώ
Καλά οι πρώτοι δύο αλλά έχουμε και τρίτο σε αυτό το club για λίγους.
Ίαν Βουγιούκας. Αυτός ήρθε με ενδιάμεση στάση τον Πανελλήνιο. Αποκτήθηκε το 2010 και το 2011 έραψε και αυτός το νέο αστέρι στη φανέλα του. Ξέρετε που πατάτε για αν τσεκάρετε την αλήθεια αν δεν θυμάστε. Εδώ
Μοναδικός αδικημένος σε αυτή την διαδρομή ο Σόφο. Βέβαια εκεί κάποιος άλλος έβαλε το χεράκι του ώστε να μην βρεθούμε στο Λονδίνο.
Με 3 στους 4 και τον τέταρτο αδικημένο θεωρώ πως έχω πλέον σίγουρο το έβδομο αστέρι στην φανέλα του Παναθηναϊκού. Σε "λίγους" μήνες θα γνωρίζουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου