Όταν ο πολιτισμός παύει να επιτελεί τον σκοπό του τότε θεωρώ πως είναι χρήσιμο τα «έργα» του να μην δημοσιοποιούνται. Η Ελλάδα μητέρα του πολιτισμού είχε πάντα την αίσθηση του μέτρου και δεν διέπραττε ύβρη. Οι σύγχρονοι «καλλιτέχνες», ηθοποιοί...τι ειρωνεία να θέλουν να λέγονται ηθοποιοί, αλλά και σκηνοθέτες, σεναριογράφοι και άλλοι διαπράττουν ύβρη συνέχεια επικαλούμενοι την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης και ξεχνώντας πως μετά την ύβρη έρχεται η Νέμεσις.
Άλλη μία φορά που κάποιοι στην χώρα μας θέλησαν να υπερασπιστούν το δικαίωμα τους στην ελεύθερη έκφραση των καλλιτεχνών είχε σαν στόχο τον Χριστιανισμό και το δεύτερο πρόσωπο του Τριαδικού Θεού, τον Χριστό. Αναρωτιέται ένας κίναιδος "αλλάξαμε πολίτευμα;". Να σου απαντήσω εγώ τώρα αν αλλάξαμε πολίτευμα. ΝΑΙ λοιπόν αλλάξαμε. Αλλάξαμε από την στιγμή που δεν σέβεστε το θρησκευτικό μας αίσθημα και η δικής σας "ελευθερία" έφτασε σε σημείο που να περνά τα όρια της δικής μας ελευθερίας. Από πότε κάποιος μπορεί να προσβάλει θρησκευτικά σύμβολα και δεν συλλαμβάνεται; Οι αστυνομικές δυνάμεις γιατί δεν έπραξαν το αυτονόητο; Άλλαξε ο νόμος; Ο νόμος λέει πως αν κάποιος βλασφημήσει, βρίζοντας θεία, ιερά και όσια αν τον καταγγείλεις τότε πάει αυτόφωρο. Γιατί λοιπόν δεν έγινε ότι ορίζει ο νόμος σε κάθε βλάσφημο που χαρακτηρίζει τον εαυτό του καλλιτέχνη; Μπορεί κάποιος να κρύβεται πίσω από τον όρο «καλλιτέχνης»; Τότε να βγω να δηλώσω ηθοποιός, σεναριογράφος ή κάθε άλλη καλλιτεχνική ιδιότητα και να αρχίσω να βρίζω και να ασκώ αισχρή κριτική προς κάθε κατεύθυνση. Μήπως τότε κάποιοι θα θυμηθούν τον νόμο; Αν αντί για θρησκευτικά σύμβολα εγώ ασχοληθώ με τους πολιτικούς και όλους όσους δεν μου αρέσουν θα κινηθούν ή όχι οι διαδικασίες;
Επειδή ότι και να γράψω δεν θα είναι κάτι νέο θα προτιμήσω να θέσω ένα και μόνο ερώτημα. Γιατί από το πολύ πλούσιο Hollywood ως την φτωχή σήμερα Ελλάδα όλοι προτιμούν να ασχολούνται μόνο με τον Χριστιανισμό και τον Χριστό και όχι με τον Αλλάχ και τον Μωάμεθ; Εκεί βλέπεις υπάρχει ο φόβος μην χαρακτηριστούν πρώτα ρατσιστές και έπειτα μην βρεθούν νεκροί(μπορεί και να μπουν και σε αντίθετη σειρά). Μήπως τελικά να αρχίσουμε να ρίχνουμε και εμείς τις φάπες σε κάθε καραγκιόζη που μας θίγει; Δεν είναι κακή ιδέα...
ΥΓ Δηλώνω σεναριογράφος και το πιο πάνω κείμενο είναι μονόλογος από το πρώτο μου σενάριο. Κουφάλες.
Πες τα αδελφέ πες τα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆτε γιατί έχω ακούσει τις τελευταίες μέρες τον κάθε χαμένο να σκίζει ιμάτια για την "καλλιτεχνική ελευθερία" που καταλύθηκε! Για τον σεβασμό σε κάποια πράγματα ούτε λόγος φυσικά.
Σήμερα άκουγα το πρωί γνωστή Αθηναϊκή ραδιοφωνική εκπομπή από αναμετάδοση στο τοπικό ραδιόφωνο. Και αντί να εκθειάσουν όπως πάντα και τις δύο πλευρές αφού έτσι είναι το σωστό, αν θες να λέγεσαι δίκαιος, μου ανέφεραν τα τιτιβίσματα συναδέλφου τους που έλεγε τα δικά του (πως έφαγε ξύλο, ζητούσε βοήθεια κτλ) και φυσικά δεν είπαν κουβέντα για τον λόγο, που όλοι αυτοί καλώς ή κακώς όποιοι και αν ήταν ότι και αν ήταν, έκαναν αυτή την πράξη. Μονόπλευρη παρουσίαση του θέματος κοινός!
Και αναρωτιέμαι, γιατί κανείς δεν ψάχνει να δει τι είναι αυτή η παράσταση, τι παρουσίασε και τι έγινε με αυτή στο εξωτερικό;;
Όλοι στάθηκαν στα λεγόμενα του σκηνοθέτη, στα οποία άτε πες ότι τα πιστεύουμε και όντως δεν έχει να κάνει η Ελληνική συγκεκριμένη παράσταση με το ξένο σενάριο... τότε γιατί ο τύπος αυτός χρησιμοποιεί το ίδιο όνομα;;; Από αυτό και μόνο δεν είναι πασιφανές πως θέλει να εγείρει, να παραπέμψει και να χρησιμοποιήσει στην τελική τον όλο ντόρο από το εξωτερικό για να φέρει κόσμο και παράλληλα αντιδράσεις και διαφήμισή;!;!;
Ε τότε για μένα, τα ήθελε και τα έπαθε!!!
Ας το έλεγε, (αν όντως το θέμα ήταν διαφορετικό) "οι 13 πίθηκοι" ή όπως αλλιώς ήθελε, ας απέκρυπτε κάθε παραπομπή στο συγκεκριμένο ξένο σενάριο και κυρίως στα ήθη του λαού!
Συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες δρουν τόσο ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ που τρομάζουν. Δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες(όχι όλοι) και πολιτικοί. Ένας στόχος, πάντα ο ίδιος, να μην μαθαίνουμε ποτέ την αλήθεια και να χαλαρώνουν οι ηθικοί δεσμοί της κοινωνίας.
ΔιαγραφήΕίμαι υπέρμαχος της πίστης μου και δεν ντρέπομαι να το πω, πολλοί παπάδες όμως είναι για ξύρισμα. Οι άνθρωποι που βρέθηκαν σε μία θέση δεν καθορίζουν την πίστη μου. Ομοίως και όσοι την αρνούνται είναι αποδεκτοί από εμένα, αρκεί να μην θέλουν να με προσηλυτίσουν ή να με θίξουν.
Για τους δημοσιοκάφρους τι παραπάνω να πούμε; Κάποτε έκαναν ρεπορτάζ και έδιναν το γεγονός προς ενημέρωση του κόσμου, τώρα γράφουν πολλές φορές από τον καναπέ τους στηριζόμενοι σε όσα τους είπε η ξαδέρφη του κουνιάδου της συννυφάδας του μπατζανάκη του ανιψιού της εγγονής του πατέρα της πεθεράς της γειτόνισσας. Έχουν καταντήσει σίχαμα.
Ο σκηνοθέτης του συγκεκριμένου έργου ας σκηνοθετήσει πρώτα την ζωή του γιατί τον βλέπω να τα έχει χαμένα. Πάντως και αυτός ο χώρος ΒΡΩΜΑΕΙ.
ΥΓ Παραθρησκευτική οργάνωση οι παλιοημερολογίτες...έλεος γαμώ την δημοσιογραφία σας.