Ένας συνάδελφος είναι γαύρος. "Στα @@ σου ρε ΒΤΚ" θα πουν κάποιοι, "και τι έγινε" κάποιοι άλλοι, μόνο που εγώ ζω και εργάζομαι μαζί του, μιας και είμαστε τέσσερα άτομα σε «τουρνέ» και βρισκόμαστε στον πρώτο σταθμό. Δεν μπορείς να μην συζητήσεις μαζί του, αλλά και δεν μπορείς να μην εκνευριστείς. Καλό παιδί αλλά γαύρος, μεγαλωμένος με τις κλοπές πρωταθλημάτων και την αθλιότητα του «θείου». Αυτά τα βλέπει λογικά.
Στο παιχνίδι με τον Αστέρα με άφησε άφωνο. Δεν μας έφταιγε το κοράκι αλλά μόνο ο Παναθηναϊκός. Το πέναλτυ και η αποβολή του τερματοφύλακα ισούται για έναν γαύρο με ένα οφσάιντ που έκοψε τον Αστέρα. Και επιπλέον βρήκε σωστή την βαθμολογία του παρατηρητή στον Κουκουλάκη.
Τελικά είμαστε παγκόσμιο φαινόμενο, ακόμα και στα χάλια τα φετινά οι gay μας τρέμουν και για αυτό μας σφάζουν όπου μας βρουν. Να μας σφάζουν αλλά και να τα βλέπουν όλα καλά; Δεν ξέρω αν με πειράζει όμως πιο πολύ η γαύρικη νοοτροπία ή η νοοτροπία των γαυροποιημένων Παναθηναϊκών που στηρίζουν τον Φερέιρα και αποθεώνουν τους «νεκροθάφτες» της ομάδας. Το σίγουρο είναι πως με κανέναν από αυτές τις κατηγορίες δεν μπορείς να συζητήσεις για ποδόσφαιρο, είναι ΑΜΠΑΛΟΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου