Ανθρώπινη αξιοπρέπεια

Η «κρίση» έκανε την εμφάνισή της στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2008. Τώρα τι σχέση είχαμε εμείς με το τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ και της Σκωτίας δεν ξέρω να σας πω. Ξέρω όμως πως αν λες συστηματικά σε μία κοινωνία πως έχει κρίση τότε θα την οδηγήσεις σε αυτό το σημείο. Τα αποτελέσματα της «κρίσης» που έγινε ΚΡΙΣΗ δυστυχώς τα βιώνουμε σήμερα και ακόμη δεν έχουμε βγει από την ΚΡΙΣΗ.

Οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα ΗΤΑΝ σπάνιο φαινόμενο γιατί πλέον είναι κομμάτι της καθημερινότητας των Ελλήνων. Η φράση «η αυτοκτονία της ημέρας» τείνει να γίνει οικεία σε όλους και αυτό είναι το χειρότερο. Δεν πρέπει να συνηθίσουμε αυτές τις ειδήσεις, δεν πρέπει να αλλοιωθούμε επειδή ΚΑΠΟΙΟΙ το θέλησαν. Τα συσσίτια τα οποία στην Ελλάδα εξυπηρετούσαν συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες στο παρελθόν έχουν γίνει αναπόσπαστο τμήμα της καθημερινότητάς μας. Κάθε μέρα χιλιάδες συνάνθρωποι μας αναζητούν σε αυτά ένα πιάτο φαγητό. Η ανάγκη για επιβίωση τους αναγκάζει να σιτίζονται σε Ιερούς Ναούς ή σε άλλους φορείς και ακόμη χειρότερα να περιμένουν με τις ώρες για λίγα δωρεάν τρόφιμα(λαχανικά και φρούτα). Όλα αυτά συμβαίνουν κατά την διάρκεια της ημέρας, τη νύχτα όμως τι συμβαίνει;

φωτογραφία από το ethnos.gr

Η νύχτα κρύβει μυστικά. Μυστικά που πολλοί συνάνθρωποί μας δεν θέλουν να φανερωθούν ποτέ. Όχι γιατί κάνανε κάτι κακό αλλά γιατί ντρέπονται που κάνανε αυτή την πράξη. Όταν πέσει το σκοτάδι και πλέον ο πολύς ο κόσμος κοιμάται στα σπίτια του, τότε κάποιοι συνάνθρωποι μας βγαίνουν στον δρόμο. Βγαίνουν και ακολουθούν την πορεία που κατά την διάρκεια της ημέρας έκαναν οι Βουλγαρόγυφτοι(ψάχνοντας να βρουν υλικά και αντικείμενα προς πώληση στους κάδους). Μόνο που αυτοί δεν ψάχνουν για οτιδήποτε βρουν, δεν ψάχνουν να βρούνε αντικείμενα για να πουλήσουν. Αυτοί οι άνθρωποι, οι γείτονές μας, ψάχνουν να βρούνε τροφή. Και στην ερώτηση «Μα γιατί δεν ζητάνε από κάπου;» ή «Γιατί δεν ψάχνουν νωρίτερα;» η απάντηση είναι απλή, ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ. Ναι ντρέπονται να πουν στον αδερφό, στην αδερφή τους πως πεινάνε. Ντρέπονται να πουν σε γονείς ή παιδιά πως έχουν μέρες να φάνε κανονικό φαγητό. Ντρέπονται να πάνε στον φίλο, τον γείτονα, τον κουμπάρο, τους κολλητούς και να ζητήσουν όχι χρήματα αλλά ένα πιάτο φαγητό. Ένα πιάτο που σε πολλούς περισσεύει. Ένα πιάτο που σε πολλά σπίτια πετιέται στα σκουπίδια.

Έχουν ακόμη το αίσθημα της ντροπής και το νοιώθουν σε αντίθεση με τους Έλληνες πολιτικούς και την Πολιτεία που τους οδήγησαν σε αυτό το σημείο. Οι πολιτικοί μας και η Πολιτεία ξέρουν μόνο να ζητάνε από τους πολίτες χωρίς ποτέ όμως να δίνουν κάτι πίσω. Και να ήταν μόνο αυτό...Αυτοί οι «άνθρωποι», οι πολιτικοί, έχουν το θράσος να συνεχίζουν να δημιουργούν ενοχές στους πολίτες με πλαστές ειδήσεις που μεταφέρονται από τα φερέφωνά τους για την φοροδιαφυγή, την διαφθορά κ.α. Δηλαδή εσείς δεν ευθύνεστε καθόλου; Δεν κάνατε ζημιά στο Κράτος; Δεν έχετε offshore επιχειρήσεις; Δεν «κουκουλώσατε» σκάνδαλα από φίλους επιχειρηματίες ή προμηθευτές του Δημοσίου; Έχετε ΤΣΑΛΑΚΩΣΕΙ την ανθρώπινη ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και συνεχίζετε χωρίς ντροπή. Να θυμάστε μόνο πως ο τροχός κάνει κύκλους και σε λίγο θα βρεθείτε εσείς στις λάσπες και τα σκ@τ@...