Έλειπα από την Παρασκευή ως τη Δευτέρα και δεν είχα τις καλύτερες συνθήκες ώστε να γράψω κάποια νέα ανάρτηση. Βέβαια έγιναν πολλά σε αυτές τις ημέρες. Άλλα αθλητικά και άλλα όχι(το σημαντικότερο το επεσήμανε ο Γάκης, η παραίτηση του ποντίφικα). Ας τα σχολιάσω λίγο όλα τα αθλητικά που αφορούν τον Παναθηναϊκό ΜΑΣ.
Ας αρχίσω από τα ευχάριστα. Ναι ο πρώτος τίτλος μας ανήκει στο μπάσκετ. Το κύπελλο μας ανήκει. Για να γράψω τη ΔΙΚΗ ΜΟΥ αλήθεια δεν πετάω από χαρά. Έχω χαρεί για τίτλους και Ευρωπαϊκά από κοντά, χωρίς επεισόδια με κάφρους. Δεν είναι κάτι νέο, δεν είναι κάτι που μου λείπει. Δεν υπήρχε περίπτωση να σκεφτώ πως δεν με απασχολεί γιατί αντίπαλος ήταν οι gay. Αντίπαλοι και οι ρουφιάνοι, οι παραδόπιστοι που δέχτηκαν τη ΦΑΠΑ τους. Από το καλοκαίρι δεν σχολίασα και δεν θα σχολιάσω μέχρι το τέλος της χρονιάς την ομάδα. Διαφωνώ με πολλές επιλογές του Δ.Γιαννακόπουλου, αλλά όλα στην ώρα τους. Θέλω και το πρωτάθλημα αλλά στο δικό μου μυαλό επιτυχία είναι μόνο η Ευρωλίγκα.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ είσαι, δεν σε απασχολεί τίποτα λιγότερο.
Βλέποντας το πρώτο μέρος το αγώνα ποδοσφαίρου δεν άντεχα να συνεχίσω. Οι γνωστοί επιδοτούμενοι γαυρόψυχοι οπαδοί της ομάδας δεν έχουν σταματήσει να στέλνουν σχόλια στο blog πως η ομάδα με τον Φάμπρι έχει καλή εικόνα και μάλιστα επίπεδα πάνω από την ομάδα του Ρότσα και πως εγώ δεν βλέπω την πραγματική εικόνα. Ναι είδα πόσα καλά παίξαμε με την Ξάνθη!!! Είδα όμως τι κενό άφησαν με τη φυγή τους οι τέσσερις τελευταίοι που έφυγαν. Αν η ομάδα είχε τους Λουκά, Λάζαρο, Πετρογκόλ ακόμη και τον Σπυρόπουλο θα είχε άλλη εικόνα. Δεν με καλύπτει αυτός ο άνθρωπος που είναι γενόσημο προπονητή και μάλιστα προσπαθεί σκληρά για να χαρακτηριστεί ως placebo. Είναι ακριβώς αυτό που έψαχνε ο Αλ Αφ Ούζος και οι αδερφάρες ΑΡΔ(Νικολέτες και σία). Ένας προπονητής πολύ λίγος για την ομάδα, κατώτερος των περιστάσεων, ανίκανος να προπονήσει την ομάδα και να δημιουργήσει κάποιο δικό του σύστημα ή να δώσει το δικό του στυλ στην ομάδα. Θυμάμαι την Αθλέτικ Μπιλμπάο προηγούμενα χρόνια όταν δεν ήταν στα πάνω της αλλά είχε χαρακτήρα, είχε ένα τρόπο παιχνιδιού. Σε αντίθεση με τους Βάσκους εμείς έχουμε...ΤΙΠΟΤΑ. Αυτό ακριβώς έχουμε. ΤΙΠΟΤΑ. Είχαμε κάτι(παίκτες διεθνείς με εικόνες και παραστάσεις) και το διώξαμε. Είχαμε και κάτι ακόμα(προπονητή που αγαπάει την ομάδα) αλλά το διώξαμε και αυτό. Όσο θα διοικούν γαυρόψυχοι οπαδοί, αδερφές ΑΡΔ, Α-μέτοχοι και μνημονιολάγνοι δεν μπορώ να βρω πως θα διαφοροποιηθεί η κατάσταση και θα δούμε την ομάδα να αποδίδει βάσει ονόματος και ιστορίας.
Αυτά τα λίγα για σήμερα, γιατί το ταμείο του Σ-Κ για εμένα είναι μείον στα συναισθήματα που μου πρόσφερε η ομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου