Καλός ποδοσφαιριστής δεν σημαίνει έξυπνος άνδρας

Μπορεί ο Σάββας Κωφίδης να υπήρξε καλός ποδοσφαιριστής.

Μπορεί να είναι καλό "παιδί" και να ακούμε ίδιες μουσικές.

Μπορεί, μπορεί, ... μπορεί... Χίλια "μπορεί" αλλά με ένα τεράστιο ΑΛΛΑ.

Αν δεν μπορεί να καταλάβει τι έχει συμβεί, για ποιον μιλάει, πόσους επηρεάζει και πόσους προκαλεί τότε καλύτερα είναι να μασάει παρά  να μιλάει.

Όχι απλά προκλητικά τα όσα δήλωσε αλλά με κάνουν να σκέφτομαι με ποιο τρόπο μπορούσε και έπαιζε καλό ποδόσφαιρο γιατί από μυαλό μάλλον δεν πάει καλά.

Διαβάστε τι είπε.

«Η αλήθεια είναι πως απέναντι σε αυτό το παιδί νιώθω πολύ μικρός. Απέναντι σε αυτό το παιδί που αγωνίζεται για τις ιδέες του και το δικαίωμά του για μόρφωση, νιώθω πολύ αδύναμος, πολύ μικρός καθώς δεν μπορώ ούτε να επέμβω, να βοηθήσω. Τα μηνύματα αλληλεγγύης είναι όλα δεκτά αλλά αν δεν πάρουμε πιο ενεργές αποφάσεις, θα έχουμε πρόβλημα.

Αυτό που με εξοργίζει πέρα από το συναίσθημα αυτό της αδυναμίας μου να βοηθήσω είναι γι αυτούς που μπορούν και δεν το κάνουν. Δηλώνουν κάτι αλλά η συμπαράστασή τους με αυτόν τον τρόπο δε μου λέει τίποτα.

Από την αντιπολίτευση περιμένω, δεν περιμένω από τους κυβερνώντες. Αλλά και ο αθλητικός κόσμος θα έπρεπε να έχει πάρει πρωτοβουλίες, έχει τεράστια απήχηση στο λαό.

Σαν Hasta La Victoria Siempre σκοπεύουμε να κάνουμε κάτι, ήδη έχουμε αργήσει. Αυτό που συμβαίνει δεν αφορά μόνο τον Νίκο, αφορά την κοινωνία, έχει αντίκτυπο σε εμάς, σε όλους, πόσο αίμα πρέπει να χυθεί;»

Τι λες ρε Σάββα; Για ποιον μιλάς; Γνωρίζεις;

Μάλλον όχι.

Για αυτό και εγώ δεν θα σου πω το κλασικό "τράβα και γ@μήσου ρε μ@λ@κ@" που θα έλεγα σε κάποιον που θα έλεγε κάποια βλακεία. Δε θα στο πω γιατί δεν θέλω να διαιωνίσεις το είδος σου. Αυτό το είδος μ@λ@κ@ κάνει κακό στην κοινωνία.