Και ζόμπι και ηλίθιοι

Την Πέμπτη κατέβηκα Αθήνα για να παρακολουθήσω το παιχνίδι με την Εστορίλ. Για να πω την αλήθεια το παιχνίδι δεν το παρακολούθησα από τις εξέδρες του γηπέδου. Ο λόγος της απουσίας μου από την Λεωφόρο ήταν η ποσότητα της βροχής που έπεφτε. Η επίσκεψη ήταν "καταδρομική" και η επιστροφή πίσω σε κάτι περισσότερο από 24 ώρες. Αυτή η μικρή παραμονή ήταν όμως πολύ διδακτική.

Βέβαια η απουσία από την εξέδρα δε σημαίνει πως δεν είδα παιχνίδι ή πως δεν είδα αντιδράσεις. Να είναι καλά η τεχνολογία των κινητών που μου επέτρεψε να δω το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Το καλύτερο όμως ήταν πως συνάντησα και καλούς φίλους, αδέρφια, στην Αθήνα. Το χρονικό διάστημα που μου πρόσφερε γνώση από παρατήρηση και συνομιλία ήταν αυτό της αναμονής στο σταθμό των Αμπελοκήπων για να συναντήσω τον δεύτερο που θα έβλεπα από κοντά. Το ραντεβού ήταν για τις 10 αλλά βρέθηκα νωρίτερα. Ο αγώνας έληξε και ο ... Παναθηναϊκός έφερε ισοπαλία ολοκληρώνοντας δίχως νίκη τις αγωνιστικές υποχρεώσεις σε αυτό τον όμιλο.

Ο κόσμος έφευγε από το γήπεδο και κάποιοι χαμογελούσαν, ενώ κάποιοι λίγοι φώναζαν και συνθήματα!!! Χαμόγελο μετά από ισοπαλία με την Εστορίλ; Μεγάλο θράσος τα παλικάρια. Η ώρα δεν είχε πάει 10 και εγώ ήθελα πολύ να μιλήσω με κάποιους από αυτούς που το είδαν. Ένας έρχεται και περιμένει το λεωφορείο δίπλα μου. Κάνω τον ανίδεο και τον ρωτάω πόσο έληξε και την εξέλιξη. Μου απαντά και αρχίζει να γκρινιάζει για τη διοίκηση και τον προπονητή. Τον τσιγκλάω και εγώ θυμίζοντάς του τα μεγάλα διπλά του παρελθόντος και τις προκρίσεις αλλά και τις πορείες. Τον βλέπω να συμφωνεί και να επαυξάνει. Περιμένω να δω αν θα πει καλή κουβέντα για τον Καπετάνιο ή την οικογένεια. Δεν είπε τίποτα. Καλές οι νίκες με την Άρσεναλ, την Γιουβέντους, την Μπαρτσελόνα, την Σάλκε, την Πόρτο, αλλά κουβέντα για την τότε διοίκηση.

Θα σκεφτεί όποιος το διαβάζει, "Μα καλά πρώτη φορά τα βλέπεις αυτά; Δεν τους ξέρεις;". Οι απαντήσεις είναι εύκολες. Δεν τα βλέπω πρώτη φορά και τους γνωρίζω αυτούς τους οπαδούς. Αυτοί οι οπαδοί είναι που έφεραν την ομάδα σε αυτό το σημείο. Οι γαυροποιημένοι οπαδοί, οι νεοέλληνες γαυροποιημένοι οπαδοί, που θυμούνται τη ζημιά που τους έκανε κάποιος μέχρι τρεις μέρες. Έτσι αν σήμερα νικήσει η ομάδα θα βγούνε όλα τα ζόμπι μαζί και θα ζητωκραυγάζουν για τον προπονητή και τη διοίκηση. Θα αποθεώνουν Αλαφούζο-Αναστασίου, όπως ακριβώς έκαναν με τον Πατέρα, ξεχνώντας πόσα έχουν κάνει αυτοί οι δύο, και οι προκάτοχοί τους, για να φτάσει ο Panathinaikos να είναι Ευρωπαϊκά ανύπαρκτος. Γι όλους αυτούς ο κακός είναι...όποιος πούνε οι ΑΡΔ τους οποίους πληρώνει το αφεντικό που κερνάει τα σουβλάκια.

ΥΓ Συνδέσμους για το σημερινό "ντέρμπυ" δεν θα βάλω. Χωρίς αιτιολόγηση, γιατί είναι πολύ εύκολο και να βρεθούν και να τους κάνω ανάρτηση.

ΥΓ2 Μπορεί να μην πήγα στο παιχνίδι, αντίθετα με ότι είχα σχεδιάσει, αλλά και οι δύο συναντήσεις ήταν ... πολύ σύντομες. Σύντομες γιατί μετά από το διάστημα που τους γνωρίζω και τους δύο δεν έφταναν οι ώρες για να προλάβουμε να μιλήσουμε όσο θέλουμε και να πούμε έστω τα βασικά. 

ΥΓ3 Για να προλάβω κάποιους, αν είχα χρόνο θα κανόνιζα να βρεθώ και με άλλους φίλους, αλλά το ταξίδι ήταν "αστραπή" και η μέρα έχει μόνο 24ώρες.