Το έχουν παρακάνει

Αδέρφια μου μέσα στην πίκρα που αισθανόμαστε όταν η ομάδα μας απουσιάζει από την Ευρώπη και οι κωλόγαυροι νικάνε για δεύτερη φορά με πολλά κιλά τύχης ξεχνάμε τα απολύτως απλά και αυτονόητα. Ναι σίγουρα η πίκρα είναι μεγάλη. Η νοσταλγία που νοιώθουμε για τα Ευρωπαϊκά μεσοβδόμαδα είναι το συναίσθημα που νοιώθουμε όσοι δεν γίναμε Παναθηναϊκοί το 2008. Όσοι έχουμε δει μεγάλες Ευρωπαϊκές βραδιές και η χαρά μας διαρκούσε μέρες.

Έρχονται λοιπόν οι κωλόγαυροι και πάνω στην χαρά τους μας πικάρουν ασταμάτητα. Ανέκαθεν οι γαύροι ήταν όλοι τους ΗΛΙΘΙΟΙ. Κρετίνοι από κούνια. Ακόμη να καταλάβουν πως αυτές οι νίκες δεν είναι τίποτα άλλο από δύο νίκες στη φάση των ομίλων και αν αποκλειστούν στην επόμενη φάση λίγοι θα θυμούνται πως έκανα διπλό στο Βέλγιο. Αντίστοιχα σε λίγα χρόνια ελάχιστοι θα θυμούνται πως ήρθαν αυτές οι δύο νίκες. Για να μην ξεφύγω όμως να δώσω μία συμβουλή στα νεότερα παιδιά που με διαβάζουν, καθώς οι παλιότεροι το έχουν σκεφτεί ήδη αυτό που θα γράψω. Όταν σας κολλάει κάποιος γαύρος εσείς γυρίστε με χαμόγελο και πείτε του πως ακόμη είναι στους ομίλους και δεν έφτασε πουθενά, είτε νίκησε είτε όχι είναι ακόμη στην πρώτη φάση. Τους πονάνε πολύ οι Ευρωπαϊκές μας διακρίσεις και οι νίκες μας, σε κάθε φάση και όχι μόνο στους ομίλους.
Μην τρελαθούμε με αυτά που ακούμε για τις δύο νίκες σε όμιλο.