Πτώχευσαν την Ελλάδα και μετά βρήκαν τον ορυκτό πλούτο!

Η θάλασσα της Κύπρου που συνορεύει με την θάλασσα της Ελλάδας αποκαλύφθηκε ότι κρύβει ένα θησαυρό δισεκατομμυρίων σε φυσικό αέριο και σε πετρέλαιο. Κανονικά αυτή η είδηση θα έπρεπε να κάνει την Κύπρο και την Ελλάδα να πανηγυρίζουν μεθυσμένες για το πλούσιο μέλλον που τους υπόσχεται η εξόρυξη των πανάκριβων για την οικονομία και την ανάπτυξη, αγαθών.

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Η Ελλάδα βρίσκεται σε πλήρη κατάρευση με το λαό της εξοντωμένο από την υπερβολική φορολογία και την Κύπρο δέσμια και αυτή στο μνημονιακό κλαμπ της τρόικας επειδή η οικονομία της ...βρέθηκε  ξαφνικά αδύναμη.

Η επίσημη ανακοίνωση από τον πρόεδρο Χριστόφια ότι το οικόπεδο Νο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ έχει τόσο φυσικό πλούτο που υπόσχεται στην Κύπρο τρομερά έσοδα για τα επόμενα χρόνια, έκανε αυτομάτως το Αιγαίο την Νο 1 κόκκινη περιοχή από γεωπολιτική άποψη. Δηλαδή, είναι σαν ένας απολυμένος και έτοιμος να καταρεύσει οικογενειάρχης να τύχει τον πρωτοχρονιάτικο αριθμό του λαχείου και να έχει πρόβλημα πώς θα διαχειριστεί πλέον τον τεράστιο πλούτο του και να μην αντιλαμβάνεται τις προθέσεις "των καλοθελητών" που τον πλησιάζουν.

Κύπρος και Ελλάδα μετά από αυτήν την αποκάλυψη ή θα γίνουν ζάπλουτες ή θα εμπλακούν σε πόλεμο με αφορμή τον πλούτο που κρύβει το Αιγαίο. Η αποκάλυψη του τρομερού κοιτάσματος στο Οικόπεδο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ με τη βοήθεια του Αμερικανικού και Ισραηλινού λόμπυ, εξηγεί γιατί ξαφνικά οι δανειστές μας αποφάσισαν να μας πτωχεύσουν και να ζητήσουν τα δανεικά τους εδώ και τώρα ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι αδύνατον να τα δώσουμε όλα μαζί.

Το κόλπο ήταν προμελετημένο. Όλοι λίγο πολύ, γνωρίζουν ότι τα κοιτάσματα στο Κουβέιτ έχουν εξασθενήσει και οι μεγάλες δυνάμεις αναζητούν νέες περιοχές στον πλανήτη για να στήσουν τις γεωτρήσεις τους. Διακόπτοντας τη ροή των δανεικών από τις αγορές προς την Ελλάδα, αυτομάτως θα δημιουργούσαν κρίση χρέους, αφού η χώρα μας θα έπρεπε το 2011 και κυρίως το 2012 να αποπληρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό των ομολόγων που λήγουν. Έτσι και έγινε. Με τη βοήθεια ή την αδυναμία της κυβέρνησης Παπανδρέου να αντιμετωπίσει με τη δέουσα πολιτική ικανότητα αυτήν την ιστορική κρίση χρέους, δανειστές και κυβέρνηση αποδυνάμωσαν την Ελλάδα μέσα σε 15 μήνες.

Στόχος τους ήταν κυρίως ο πλούτος του Αιγαίου και να φθάσουν την Ελλάδα στο έσχατο σημείο που θα τους παρακαλούσε να τον πάρουν, αρκεί να μην την αφήσουν να πτωχεύσει και χάσει ο δημόσιος υπάλληλος το μισθό και τη βολή του και ο ιδιωτικός υπάλληλος τη δουλειά του

Η κυβέρνηση Παπανδρέου αρχικά και τώρα η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ανέλαβαν να ψηφίζουν τους πιο αντισυνταγματικούς, αντεργατικούς, φορομπηχτικούς, εξοντωτικούς νόμους που πέρασε ποτέ δημοκρατική κυβέρνηση στην ιστορία. Και ενώ βλέπουν ότι αυτοί οι νόμοι δεν αποδίδουν, αυτοί επιμένουν να τους ψηφίζουν και να τους εφαρμόζουν, γιατί στοχεύουν στην απώλεια της υπομονής του Έλληνα πολίτη, ο οποίος θα έρθει -μετά από κάποιο καθοδηγούμενο δημοψήφισμα- και θα πει πουλήστε ό,τι ζητούν οι ξένοι αρκεί να σταματήσουμε την κατρακύλα.

Εκεί θα εμφανιστούν οι καλοθελητές και θα προτείνουν στην ελληνική κυβέρνηση να τους παραχωρήσει την εξόρυξη και την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου και του πετρελαίου του Αιγαίου, έναντι της βοήθειας που θα μας προσφέρουν για να βρούμε φθηνό δανεισμό και να επιστρέψουμε στις αγορές. Εάν συμφωνήσουμε, ως διά μαγείας, την επόμενη ημέρα θα υποχωρήσουν κατακόρυφα τα spreads, οι δανειστές δεν θα πιέζουν για το χρέος και ενδεχομένως την Ελλάδα να επισκέπτονται μεγάλοι ξένοι επενδυτικοί όμιλοι και ιδιώτες που θα ενδιαφέρονται για μεγάλες επενδύσεις.

Εάν αρνηθούμε να παραχωρήσουμε χωρίς μεγάλες απαιτήσεις την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου, δεν αποκλείεται ως μέσο πίεσης και μια πολεμική σύρραξη. Γιατί, τόσο στην Κυπριακή όσο και στην Ελληνική ΑΟΖ ο άγνωστος Χ παραμένει η Τουρκία, η οποία έχει αναλάβει την ΑΟΖ του ψευδοκράτους της κατεχόμενης Κύπρου και ως γνωστόν αμφισβητεί την ελληνικότητα πολλών περιοχών του Αιγαίου. Ακόμη δεν έχει γίνει κατανοητός ο ρόλος της Τουρκίας στο σχέδιο των Αμερικανών και των Ισραηλινών να γίνουν οι "συνέταιροι" του ορυκτού πλούτου στο Αιγαίο.

Το παζλ αυτό έχει πολλά ακόμη άγνωστα κομμάτια που ίσως να βρίσκονται στο Κουρδιστάν, στη Συρία, στη Γάζα και κυρίως στην επίλυση του Κυπριακού. Επίσης, δεν γνωρίζουμε ακόμη ποιες είναι οι πραγματικές αξιώσεις Γαλλίας και Γερμανίας στην περίπτωση που η Ελλάδα αποφασίσει να ανοίξει επίσημα τον φάκελο "ορυκτός πλούτος" στο Αιγαίο. Σε κάθε περίπτωση όμως, οι διαπραγματεύσεις το επόμενο διάστημα απαιτούν μια ισχυρή και πατριωτική κυβέρνηση η οποία θα διαθέτει την ικανότητα να πάρει άριστα στην διπλωματία, κάτι που θα γίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Η τεράστια φλέβα μαύρου χρυσού μεταξύ του Καστελλόριζου και της Νότιας Ρόδου

Την αποκάλυψη αυτή, ο κ. Αντώνης Φώσκολος, ομότιμος καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης, την έχει αναλύσει εδώ και καιρό στον Αντώνη Σαμαρά.

«Στην περιοχή μεταξύ του Καστελλόριζου και της Νότιας Ρόδου βρίσκεται το δεύτερο μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου στον κόσμο. Τα στοιχεία προέρχονται από γαλλική εταιρεία που έχει πραγματοποιήσει δεκάδες έρευνες στην περιοχή και δεν..επιδέχονται αμφισβητήσεων. Οι εκτιμήσεις είναι πως πρόκειται για κοίτασμα 50 δισεκατομμυρίων βαρελιών». 

Ο κ. Φώσκολος βρίσκεται στον Καναδά, όπου είναι καθηγητής στο Ινστιτούτο Πετρελαϊκής Ιζηματογενούς Γεωλογίας της καναδικής κυβέρνησης και επιστημονικός ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας Καναδά. Στις αρχές του Δεκεμβρίου, του ζητήθηκε να συναντήσει στο Μαξίμου τον Έλληνα πρωθυπουργό και να τον ενημερώσει για το μέγεθος των κοιτασμάτων στο ελληνικό υπέδαφος. Ο κ. Φώσκολος μαζί με τον Ηλία Κονοφάγο και τον Νίκο Λυγερό ήταν οι συντάκτες μιας έκθεσης που αποτύπωνε με πολλές λεπτομέρειες τα κοιτάσματα και εκτιμούσε πως μόνο στο βυθό νότια της Κρήτης βρίσκεται «θαμμένος» μαύρος χρυσός και φυσικό αέριο, η αξία των οποίων ξεπερνά το 1 τρισ. δολάρια.

Στη συνάντηση ο πρωθυπουργός ενημερώθηκε για το πλούσιο κοίτασμα φυσικού αερίου στην περιοχή του Κατάκωλου, το οποίο υπολογίζεται στα 200 δισεκατομμύρια δολάρια, καθώς και για το πετρέλαιο που βρίσκεται εγκλωβισμένο στην ίδια περιοχή, αλλά και για το τεράστιο κοίτασμα στην περιοχή του Καστελλόριζου, το οποίο εκτιμάται στα 50 δισεκατομμύρια βαρέλια ή, μεταφρασμένο σε ποσό, ξεπερνά τα 5 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ποσά ικανά να προκαλέσουν ίλιγγο σε κάθε κυβέρνηση και ισχυρές εντάσεις στην περιοχή. Το κοίτασμα του Καστελλόριζου βρίσκεται στα όρια της περιοχής που ορίζεται από την ελληνική ΑΟΖ, αλλά διεκδικείται με ένταση και από την τουρκική πλευρά.

Τα τελευταία 15 χρόνια ο κ. Φώσκολος ήταν ένας από τους ελάχιστους που φώναζε πως το ελληνικό υπέδαφος είναι γεμάτο πετρέλαιο και πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου. Οι διαπιστώσεις του, που γι’ αυτόν βασίζονταν σε επιστημονικές εργασίες, είχαν λοιδορηθεί αρκετές φορές από ανθρώπους που τύχαινε να κατέχουν κρίσιμα πολιτικά πόστα αλλά είχαν επιλέξει να «θάψουν» τις επιστημονικές φωνές για το αντίθετο. Το 1996, με μια υπουργική απόφαση, δείγμα μοναδικής πολιτικής ανευθυνότητας, απαγορεύονταν διά νόμου οι έρευνες για την ύπαρξη ή μη πετρελαίου στον ελλαδικό χώρο. Έπρεπε να φτάσουμε στο 2010 να συσταθεί ειδικό υφυπουργείο, με τον Γιάννη Μανιάτη επικεφαλής, για να παραδεχτεί επιτέλους η επίσημη πολιτεία πως υπάρχουν κοιτάσματα και θα προσπαθήσουμε να τα εκμεταλλευτούμε.

Η δικαίωση για τον κ. Φώσκολο, αλλά και όσων επί τόσα χρόνια λοιδορήθηκαν ήρθε με την ολοκλήρωση των ερευνών του νορβηγικού πλοίου Nordic Εxplorer, τα επιστημονικά ευρήματα του οποίου ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, όπως ανακοίνωσε ο Σβέρε Στράντερες, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Petroleum GeoServices(PGS). Η εταιρεία PGS πλήρωσε από την τσέπη της 120 εκατομμύρια ευρώ για να πραγματοποιήσει μια τεράστια έρευνα σε μια συνολική έκταση 12.431 χιλιομέτρων. Οι Νορβηγοί «όργωσαν» το Βόρειο Ιόνιο, τις περιοχές μεταξύ Κεφαλονιάς, Ζακύνθου, Κυθήρων, Κυπαρισσίας, Πύλου και τη Νότια Κρήτη. Η ανάλυση στις φουσκάλες μεθανίου που αναδύονται στην περιοχή του Κατάκολου αποκάλυψε, σύμφωνα με τον κ. Φώσκολο, πως κάτω από τις τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου βρίσκονται εγκλωβισμένες ακόμη μεγαλύτερες ποσότητες πετρελαίου. «Οι φυσαλίδες των αερίων που διαφεύγουν από τον πυθμένα της θάλασσας αποτελούνται από μεθάνιο κατά 80%-90% και από υδρόθειο σε μικρότερο ποσοστό, κάτι που σημάνει πως υπάρχει πετρέλαιο – και μάλιστα εξαιρετικής ποιότητας, πολύ καλύτερης από αυτής των αραβικών χωρών».

Πρακτικά της βουλής στα οποία σε κάθε παράγραφο υπάρχει και μία αποκάλυψη!!!

Πρόκειται για την συνεδρίαση της 10ης Ιανουαρίου 2011, οπότε συζητήθηκε η ερώτηση 15 βουλευτών του ΛΑΟΣ, προς τρεις αρμόδιους υπουργούς, σχετικά με τον ορυκτό πλούτο της χώρας!

Όπως θα διαπιστώσετε, σε κάθε παράγραφο, οι Ελληνες βουλευτές που μιλούν, προχωρούν και σε μια αποκάλυψη ή καταθέτουν στοιχεία από δημοσιογραφικές έρευνες.

Οι Βουλευτές αναφέρονται σε δημοσιεύματα, της περιόδου 2001-2003, για την νήσο Ζουράφα και γενικά για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο Αιγαίο.

Ολοι οι ομιλητές, αναφέρουν συνταρακτικά γεγονότα!

Παρά ταύτα, η συγκεκριμένη συνεδρίαση, δεν αναφέρθηκε ούτε για ένα δευτερόλεπτο σε –έστω- ένα δελτίο ειδήσεων!

Δεν γράφτηκε ούτε ως … δείγμα σε καμία στήλη Ελληνικής εφημερίδας, παρά του ότι αναφέρονται εκρηκτικές αποκαλύψεις αλλά και δημοσιεύματα ξένων εφημερίδων που σοκάρουν για την κυνικότητά τους!

Με την πρώτη παράγραφο κιόλας, θα καταλάβετε καλά τι εννοούμε!

Ακολουθούν αποσπάσματα της ομιλίας της μέρας αυτής, καθώς και η απάντηση του αρμόδιου υπουργού!!! Όλη την συζήτηση αναλυτικά μπορείτε να την κατεβάσετε απο τον ιστότοπο της Βουλής εδώ: www.hellenicparliament.gr

ΠΡΑΚΤΙΚΑ  ΒΟΥΛΗΣ

ΙΓ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΣΥΝΟΔΟΣ Β’

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ Ν’

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ N’ - 10 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2011 3381

ΠΡΟΕΔΡΟΣ : Φίλλιπος Πετσάλνικος

ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη των ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ

Θα συζητηθεί η υπ’ αριθμόν 15/9/9-12-2010 επίκαιρη επερώτηση δεκαπέντε Βουλευτών του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, των κ.κ. Γεωργίου Καρατζαφέρη, Κωνσταντίνου Αϊβαλιώτη, Γεωργίου Ανατολάκη, Βαΐτση Αποστολάτου, Κυριάκου Βελόπουλου, Μαυρουδή Βορίδη, Σπυρίδωνος-Άδωνι Γεωργιάδη, Άγγελου Κολοκοτρώνη, Ιωάννη Κοραντή, Παύλου Μαρκάκη, Ουρανίας Παπανδρέου-Παπαδάκη, Αθανασίου Πλεύρη, Ηλία Πολατίδη, Αστέριου Ροντούλη και Αλέξανδρου Χρυσανθακόπουλου προς τους Υπουργούς Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, σχετικά με τον ορυκτό και γεωθερμικό πλούτο της χώρας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σας γνωστοποιώ ότι κατά τη συζήτηση αυτής της επερώτησης ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Σπυρίδων Χαλβατζής ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο το Βουλευτή κ. Ιωάννη Ζιώγα.

Επίσης, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξης Τσίπρας ορίζει ως Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπο τη Βουλευτή κ. Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου.

Το λόγο έχει ο πρώτος επερωτών κ. Κυριάκος Βελόπουλος.

Κύριε Βελόπουλε, έχετε το λόγο για δέκα λεπτά.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: 

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να καλωσορίσω τους καινούργιους συναδέλφους. Θα έλεγα ότι μπήκατε στην περιπέτεια. Εύχομαι τα καλύτερα για όλους. Και βεβαίως, εύχομαι καλή χρονιά σε όλους τους συναδέλφους.Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα ξεκινώντας τη σημερινή μου ομιλία να πω το αυτονόητο: Αν αντιληφθούμε τι σημαίνει γεωστρατηγική, γεωπολιτική γεωοικονομία που είναι τρεις παράμετροι πολύ σημαντικοί για την εξωτερική πολιτική και για την οικονομία, θα δούμε ότι η χώρα μας διαθέτει αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Θεωρώ όμως, κύριε Υπουργέ, ότι εδώ και σαράντα ολόκληρα χρόνια δεν μπορέσαμε ποτέ να αντιληφθούμε το μέγεθος της χρησιμότητας που έχει η άσκηση σοβαρής πολιτικής σε επίπεδο πλουτοπαραγωγικών πηγών. Το λέω αυτό γιατί από αρχαιοτάτων χρόνων, από την εποχή των σπηλαίων, κύριε Υπουργέ–τα ξέρετε καλύτερα από εμένα, φαντάζομαι- όλες οι διενέξεις γίνονταν για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές.

Ποτέ δεν έγινε ο Τρωικός πόλεμος για τα μάτια της ωραίας Ελένης, αλλά για τον έλεγχο των Δαρδανελίων. Είναι η απλή λογική. Όλες οι διενέξεις γίνονται για συγκεκριμένα πράγματα. Ψάχνοντας λοιπόν, ως δημοσιογράφος, κύριε Υπουργέ, να καταλάβω την επιθετικότητα της Τουρκίας, αναρωτιόμουν και εγώ για ποιο λόγο η Τουρκία να διεκδικεί βραχονησίδες, για ποιο λόγο να διεκδικεί και να προκαλεί συνεχώς. Είδα λοιπόν, κάτι πολύ απλό: Έτσι ή αλλιώς, η χώρα μας διαθέτει πλουτοπαραγωγικές πηγές και δη πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ορυκτό πλούτο, ουράνιο, χρυσό και ένα σωρό άλλα στρατηγικής σημασίας ορυκτά, τα οποία ουδέποτε, καμμία, μα καμμία κυβέρνηση δεν τα πήρε σοβαρά. Δεν θα εξετάσω για ποιο λόγο συνέβη αυτό, θα πω όμως το εξής: Σας είπα πριν από λίγα λεπτά, κύριε Υπουργέ, ότι σήμερα το Κονγκό διασπάται σε δυο μέρη. Γιατί;

Γιατί στο νότιο μέρος του Κονγκό είναι τα πετρέλαια, η πλουτοπαραγωγός περιοχή. Άρα, λοιπόν, κάποιοι, επειδή θέλουν να νέμονται και να μοιράσουν τα πετρέλαια του Κονγκό, χώρισαν το κράτος στα δυο. Ξεκίνησα έτσι, γιατί θέλω να δείτε ότι όλες αυτές οι συγκρούσεις και οι διενέξεις στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στο Σουδάν, στην Αιθιοπία γίνονται για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Εάν δεν βγάλουμε, κύριε Υπουργέ, συμπεράσματα και δεν μας δώσετε σήμερα ημερομηνίες, φοβούμαι ότι θα πάμε στις καλένδες το θέμα των πετρελαίων, του φυσικού αερίου και του ορυκτού πλούτου.Αυτό θα συμβεί, εάν δεν μας δώσετε συγκεκριμένες ημερομηνίες για το πότε θα γίνει ο φορέας διαχείρισης. Είμαστε η μοναδική χώρα στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη –γελώ μεν, αλλά είναι τραγικό- που δεν έχει φορέα διαχειρίσεως του ορυκτού πλούτου. Ξαναλέω, είμαστε η μοναδική χώρα! Η Βουλγαρία, η Αλβανία, η Τουρκία, όλες οι όμορες χώρες έχουν φορέα διαχειρίσεως.

(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει η Ε’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ).

Δυστυχώς, η Νέα Δημοκρατία και εσείς επί σαράντα χρόνια δεν κάνατε τίποτα. Τώρα έρχεστε με βήμα σημειωτόν -γιατί εδώ και οκτώ μήνες συζητάμε αυτό το θέμα- να μας πείτε ότι κάτι ετοιμάζετε. Περιμένουμε, λοιπόν, να μας πείτε νεώτερα. Εγώ θα σας διαβάσω, κύριοι συνάδελφοι, κάτι που έγραφαν οι «FINANCIAL TIMES». Είναι από τη «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ» τον Απρίλιο του 1978, σελίδα διακόσια πενήντα επτά. Προσπαθώ να προσκομίσω στοιχεία, αν και είμαι βέβαιος ότι τα ξέρει ο κύριος Υπουργός. Λέει, λοιπόν, η έγκριτη εφημερίδα, η «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ»: «Όταν η Ελλάδα γίνει το δέκατο μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, ο εκτεταμένος ορυκτός της πλούτος θα προμηθεύσει την Κοινή Αγορά με μια μεγάλη ποικιλία πρώτων υλών που θα συμβάλουν» –ακούστε, κύριοι συνάδελφοι- «στην εξασφάλιση ουσιαστικής αυτάρκειας της Κοινότητας ως προς τον ορυκτό πλούτο».

Όταν, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, η μικρή Ελλάδα έμπαινε στην ΕΟΚ, έλεγαν όλοι της ΕΟΚ ότι η Ελλάδα θα δώσει ορυκτό πλούτο, για να κάνει αυτάρκη την Ευρώπη. Δεν τα λέω εγώ. Και ερωτώ: Ποιος είναι ο ορυκτός πλούτος; Από το 1978 μέχρι σήμερα ουδέν πράξαμε. Από το «υπάρχουν λεφτά» αντιληφθήκατε σήμερα ότι δεν υπάρχουν και από το «δεν υπάρχει πετρέλαιο», που μας είπε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησής σας, ο κ. Πάγκαλος, εδώ πριν από οκτώ μήνες, τώρα λέτε ότι υπάρχει κάτι. Άρα, λοιπόν, υπάρχει πρόβλημα, κύριε Υπουργέ. Και το πρόβλημα εστιάζεται στο ότι κόβουμε μισθούς, συντάξεις, κόβουμε 200 ευρώ από εδώ, 300 ευρώ από εκεί, 400 από αλλού.

Πένονται οι Έλληνες και διαμαρτύρονται δικαίως, δεν λέω αδίκως. Αφού, λοιπόν, έχουμε ορυκτό πλούτο πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, εγώ δεν θα μιλήσω για Ελντοράντο ή για Κατάρ που είπε σήμερα ο κ. Δρούτσας στον κ. Χατζηνικολάου, θα πω όμως ότι μια κυβέρνηση -και αυτή η Κυβέρνηση και οι προηγούμενες- που δεν έκανε σοβαρή έρευνα και μελέτη του θέματος, δεν μπορεί να λέει ότι «δεν είμαστε Κατάρ». Θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν είμαστε Κατάρ ή ότι δεν έχουμε, εάν κάναμε έρευνα, κύριε Υπουργέ. Άρα, λοιπόν, να προσέχετε τι δηλώνετε, διότι, όπως σας είπα, από το «υπάρχουν λεφτά ή δεν υπάρχουν λεφτά», φθάσαμε στο «δεν έχει πετρέλαιο ή έχει πετρέλαιο η Ελλάδα». Αποφασίστε, επιτέλους.Πάμε τώρα στην ουσία. Μου προκαλεί κατάπληξη, κύριε Υπουργέ, το εξής: Θα ξέρετε ότι από τις 23 έως τις 25 Φεβρουαρίου γίνεται ένα παγκόσμιο συνέδριο στο Λονδίνο. Κουνάτε το κεφάλι σας.

Ακούστε, κύριοι συνάδελφοι –και χαίρομαι που είναι εδώ φίλοι για να ακούσουν- το εξής: Η μοναδική χώρα που απουσιάζει από το συνέδριο για τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο των περιοχών από την Ιταλία προς το Ισραήλ, δηλαδή όλη αυτή η λεκάνη που έχει φυσικό αέριο, είναι η Ελλάδα. Όλες οι άλλες χώρες είναι εκεί. Οι εταιρείες πετρελαίων, η «SHELL», η «BP», κάνουν αυτή την ιστορία. Αν δεν κάνω λάθος, η «SHELL» κάνει το συνέδριο στις 23-25 Φεβρουαρίου. Έχω εδώ το διαφημιστικό της εταιρείας και αναρωτιέμαι: Δεν έχουμε ένα άτομο να στείλουμε ως χώρα; Δεν μπορούσε η Κυβέρνηση να στείλει κάποιον να πιέσει την εταιρεία; Για ποιο λόγο απουσιάζει η χώρα μας; Και κάνουν συνέδριο με αφορμή το Λεβιάθαν και το Ταμάρ, κύριε Υπουργέ, αλλά και τη συνέχεια από το Ιόνιο, όπου υπάρχει φυσικό αέριο. Οι καλοί συνάδελφοι του ΛΑΟΣ θα σας πουν πού υπάρχει πετρέλαιο, εγώ απλώς θα καταθέσω στα Πρακτικά αυτούς τους χάρτες μήπως και ενημερωθεί κανείς από την ελληνική Κυβέρνηση πού υπάρχει πετρέλαιο και πού φυσικό αέριο. Είναι χάρτες του Γεωλογικού Ινστιτούτου του Χιούστον που λένε, κύριε Υπουργέ, ότι μπορεί η Ελλάδα για εκατό περίπου χρόνια να δίνει φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Δεν τα λέω εγώ. Τα παραδίδω στα Πρακτικά.

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά τους προαναφερθέντες χάρτες, οι οποίοι βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Και το κάνω για έναν και μόνο λόγο, γιατί δεν είναι τυχαίο ότι δηλώνει ο Υπουργός Εθνικής Επιτροπής Ενέργειας της Τουρκίας, ο Νεστέντ Παμίρ, το εξής: «Πετρέλαιο δεν θα βγάλετε από το Αιγαίο, ούτε φυσικό αέριο από το θαλάσσιο βυθό της Κρήτης, αν δεν συνεργαστείτε και δεν το μοιραστείτε μαζί μας». Μιλάμε για δισεκατομμύρια ευρώ, τη στιγμή που η Ελλάδα χρεοκόπησε από τις κακές επιλογές σας. Μιλάμε για χρήμα του ελληνικού λαού, που μπορούμε να το δώσουμε και έρχεται ο Τούρκος και σας το απαγορεύει. Το λέει ρητά. Ξέρω τι θα μου πείτε: «Εμείς δεν δεχόμαστε, δεν διαπραγματευόμαστε, το Αιγαίο είναι δική μας θάλασσα.» Αυτά λέτε εσείς. Μπορεί εσείς να τα λέτε, οι Τούρκοι τι κάνουν έχει σημασία. Και από το λέω μέχρι το κάνω έχει διαφορά. Κάντε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Θα σας εξηγήσουν και άλλοι συνάδελφοι, γιατί έχω πάρα πολλά να πω σήμερα. Κάντε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Ξεκινήστε από το Ιόνιο, κύριε Υπουργέ, αν φοβάστε τους Τούρκους. Ξεκινήστε από το Ιόνιο. Για εμένα δεν υπάρχει φοβισμένη Κυβέρνηση, ούτε φοβισμένοι Υπουργοί. Χρειάζεται πολιτική βούληση και συναίνεση όλων των κομμάτων για να δώσουμε χρήματα στον ελληνικό λαό. Ακούστε, κύριοι συνάδελφοι, το τρελό και το παλαβό: Ινστιτούτο Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών, ο υπεύθυνος φορέας για να δει τα μεταλλεύματα και τα ορυκτά στην Ελλάδα. Το ΙΓΜΕ, το συγκεκριμένο, δεν μπορεί να κάνει έρευνες πετρελαίου.

Από το καταστατικό του απαγορεύεται. Και ποιος κάνει έρευνες, κύριε Υπουργέ; Ούτε το ΙΓΜΕ που υπάρχει εδώ και πενήντα χρόνια δεν μπορεί να κάνει έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου από το καταστατικό του. Είμαστε μια χώρα που ούτε φορέα έχουμε, όταν, κύριε Υπουργέ, τώρα που μιλάμε σε δημοσίευμα της «HURRIYET», πριν μια εβδομάδα λέει ότι οι Τούρκοι εκπαιδεύουν πράκτορες της ΜΙΤ -ακούστε, κύριοι συνάδελφοι- για θέματα ενεργείας και οικονομίας. Εκπαιδεύουν πράκτορες οι άνθρωποι για ενέργεια και οικονομία. Και εμείς ούτε φορέα διαχειρίσεως δεν έχουμε. Ήδη, η Αλβανία κάνει εξόρυξη. Το παραδεχτήκατε και εσείς. Η Αλβανία δυτικά, λίγο πιο πάνω από την Ελλάδα, κάνει εξόρυξη πετρελαίου και στο χερσαίο έδαφος, αλλά και στη θάλασσα ήδη κάνει έρευνες και εξόρυξη πετρελαίου. Μόνο η Ελλάδα δεν έχει πετρέλαιο ή αν έχει, δεν έκανε ποτέ πράξη το αυτονόητο. Να βγάλουμε το φυσικό αέριο. Δεν είναι μόνο αυτό. Αισθάνθηκα ντροπή, κύριοι συνάδελφοι. Ντρέπομαι που είμαι Βουλευτής και το λέω δημοσίως. Κύριε Υπουργέ, σας το είχα πει κατ’ ιδίαν και θέλω να το παραδεχτείτε εδώ μέσα.

Υπάρχει επιστολή σε προηγούμενο Υπουργό της Νέας Δημοκρατίας, αλληλογραφία από Νορβηγική εταιρεία -θα την καταθέσω στα Πρακτικά σήμερα εγώ- που ακούστε τι του λέει: «Δώστε μας τη δυνατότητα να κάνουμε έρευνα δωρεάν.» Εδώ σας θέλω, κύριε Υπουργέ. Γιατί ξέρετε ότι έτσι είναι τα πράγματα. Υπάρχει επιστολή σε Υπουργό της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς να ενημερωθεί ο Πρωθυπουργός, δυστυχώς! Και ο Υπουργός δεν το είπε στον Πρωθυπουργό, τον κ. Καραμανλή! «Δώστε μας την άδεια να κάνουμε έρευνες δωρεάν, να σας πούμε που έχει πετρέλαιο». Αρνείται η ελληνική Κυβέρνηση, δεν απαντάει. Η ίδια εταιρεία πηγαίνει και συνεργάζεται με τους Τούρκους στο Καστελόριζο. Για να δείτε ότι είναι διαχρονικό το έγκλημα, κύριοι συνάδελφοι. Επαναλαμβάνω, χωρίς να ενημερωθεί ο Πρωθυπουργός ο Κώστας ο Καραμανλής. Καταθέτω στα Πρακτικά την αλληλογραφία για να την πάρει όποιος ενδιαφερόμενος για να ξέρουμε ποιοι είναι οι Υπουργοί.

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα αλληλογραφία, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Και ένα έγκλημα διαρκείας -θα έχουμε και άλλο χρόνο να τα πούμε σε λίγο- είναι το εξής: Αυτό, κύριε Υπουργέ, το ξέρετε; Το ξέρετε. Γελάει ο Υπουργός. Είναι τα τέσσερα πλοία που κατασκευάζουν Έλληνες εφοπλιστές, ship drills λέγονται, γνωστοί εφοπλιστές της Ελλάδος, τα οποία το 2012-2013 θα μας έρθουν στο Αιγαίο. Δεν ξέρω πως θα μας έρθουν. Το καταθέτω στα Πρακτικά και αυτό. Ship drills είναι σκάφη, πλοία που πηγαίνουν από πάνω, κάνουν την εξόρυξη και φεύγουν. Δεν μένουν εκεί στις εξέδρες.

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά την προαναφερθείσα φωτογραφία, η οποία βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Ένα, επίσης, έγκλημα ακόμα είναι η εκτροπή του Αχελώου, γιατί μιλάμε για πλουτοπαραγωγικές πηγές. Κύριε Ροντούλη, ξέρετε ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να κάνει την εκτροπή; Υπάρχει σύμβαση Cooper, κύριε Υπουργέ! Λέγατε ψέματα επί πενήντα χρόνια στους Έλληνες ότι θα κάνετε την εκτροπή, όταν υπάρχει σύμβαση μέχρι 31 Δεκεμβρίου του 2010 ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να κάνει εκτροπή στον Αχελώο, ούτε να χρησιμοποιήσει το νερό, γιατί είναι συμβεβλημένη με αμερικανική κυβέρνηση. Το καταλάβαμε αυτό; Και ο Αντρέας Παπανδρέου και όλοι έλεγαν ψέματα. Έλεγαν ψέματα στους κατοίκους της Θεσσαλίας ότι μπορούμε να κάνουμε την εκτροπή, κύριε Υπουργέ. Το καταθέτω στα Πρακτικά και αυτό. Ένα μεγάλο παραμύθι, δυστυχώς, της ελληνικής πολιτικής σκηνής.

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Κλείνοντας, θέλω να μου απαντήσετε, κύριε Υπουργέ -και δεν θέλω άλλο χρόνο εγώ- στο εξής: Πόσο χρυσό βγάλαμε από τη Χαλκιδική, κύριε Υπουργέ; Πόσο χρυσό βγάλαμε από τη Χαλκιδική; Περιμένω να σας ακούσω. Διότι δεν μπορεί, κύριοι, να πωλείται εταιρεία 9,5 εκατομμύρια ευρώ από τον κ. Ροκόφυλλο επί ΠΑΣΟΚ και σήμερα να κάνει 10 δισεκατομμύρια ευρώ. Πωλήθηκε πριν επτά χρόνια η εταιρεία «ΧΡΥΣΟΣ» της Χαλκιδικής -ας με διαψεύσει ο Υπουργός- 9,5 εκατομμύρια ευρώ και σήμερα κάνει 9,5 δισεκατομμύρια χρηματιστηριακή αξία. Αυτό δεν είναι έγκλημα; Δεν είναι προδοσία; Τι είναι; Πέστε μου εσείς, θα τιμωρηθεί κανείς από αυτούς; Σε επτά χρόνια 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ από 9,5 εκατομμύρια ευρώ που την πούλησαν.

Αν αυτό λέγεται αποκρατικοποίηση -γιατί έτσι το λέγατε κάποτε- εγώ το λέω ξεπούλημα. Και ξέρετε ποιος το έκανε, κύριε Υπουργέ; Ο Σόρος είναι από πίσω. Και θα σας πω και άλλα σε λίγο.

Κλείνοντας καταθέτω ένα ψηφιακό δίσκο, γιατί ο Πρωθυπουργός αρέσκεται στην τεχνολογία την καινούργια. Αυτός ο ψηφιακός δίσκος είναι ομιλία του Κώστα Καραμανλή στη Καβάλατο 1975. Ξέρετε τι λέει, κύριε Υπουργέ, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής; Λέει ότι υπάρχει ουράνιο στο Νομό Σερρών για να δημιουργήσουμε μια πυρηνική μονάδα ανεξάρτητη, δηλαδή να παράγει πυρηνική ενέργεια, για να δώσει σε όλη την Ελλάδα ρεύμα, δωρεάν. Το ’75. Βγάλαμε ουράνιο, Υπουργέ μου, από το ‘75; Το παραδίδω στα Πρακτικά και αυτό, να το δείτε οι συνάδελφοι Βουλευτές ή όσοι ενδιαφέρονται.

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέντα ψηφιακό δίσκο, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Άρα, το ότι δεν υπάρχει ορυκτός πλούτος είναι ένα μεγάλο παραμύθι. Ας το σταματήσουμε εδώ και συναινετικά, όλα τα κόμματα μαζί, ας παλέψουμε να βγει ο ορυκτός πλούτος, να πάρει ο Έλληνας ψωμί, κύριε Υπουργέ. Δεν είναι 320 δισεκατομμύρια που χρωστάει η Ελλάδα. Είναι πολλαπλάσια η αξία του ορυκτού πλούτου, κύριε Υπουργέ. Δεν τολμούμε να το πούμε και ευτυχώς υπάρχει ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, ευτυχώς υπάρχουμε εμείς –έχω κάνει δεκαπέντε χρόνια ως δημοσιογράφος, δεν ξέρω αν έχουν σημασία- και προσπαθούμε να ανοίξουμε τα μάτια όλων υμών.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Κλείνοντας, θα καταθέσω και πάλι στα Πρακτικά της Βουλής σχετικό έγγραφο για τον φίλο μου τον Kίσινγκερ που το ‘75 με τον κ. Esso-Pappas -τα διυλιστήρια, κύριε Υπουργέ μου και δεν είναι τυχαίο που λέγεται Esso-Pappas, είναι η «STANDARD OIL», για να μην κρυβόμαστε- στο Λευκό Οίκο συζητάει για το γεγονός ότι δεν πρέπει να βγάλει η Ελλάδα πετρέλαια. Εδώ είναι τα Πρακτικά: Λευκός Οίκος, Kίσινγκερ κ.λπ..

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κυριάκος Βελόπουλος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ: 

Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Καλή χρονιά σε όλους.

Δέκα τρισεκατομμύρια ευρώ, αυτή είναι η αξία των πετρελαϊκών κοιτασμάτων και του φυσικού αερίου στο Αιγαίο. Έτσι αποφάνθηκαν οι Αμερικανοί ειδικοί μετά από μελέτη που έκαναν.Καταθέτω στα Πρακτικά της Βουλής το δημοσίευμα του περιοδικού «ΕΠΙΚΑΙΡΑ», όπου φαίνεται η μελέτη των Αμερικανών ειδικών.

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Δηλαδή, ξοφλάμε μια φορά το δημόσιο χρέος μας και έχουμε άλλες είκοσι εννέα φορές για να γίνουμε μία από τις πέντε πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Δέκα τρισεκατομμύρια ευρώ, λένε οι Αμερικανοί ειδικοί.Κάποιοι σ’ αυτήν την Αίθουσα ήταν Ευρωβουλευτές το ’94, όταν εγώ ήμουν ένας ταπεινός κοινοβουλευτικός συνεργάτης του, επίσης, τότε Ευρωβουλευτή Νικήτα Κακλαμάνη. Είχαμε διοργανώσει σε ένα ξενοδοχείο κοντά στην Κομισιόν ανοιχτή συζήτηση για τα πετρελαϊκά αποθέματα του Αιγαίου και επανελήφθη αυτό που είπε ο κ. Βελόπουλος πιο πριν: η ρήση του Γκαστόν Τορν, ο οποίος ήταν Πρόεδρος της Κομισιόν και είχε μιλήσει για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας. Αυτά τα δεκατέσσερα χρόνια συνεργάστηκα με προσωπικότητες, όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Γιάννης Μαρίνος, ο Σταύρος Ξαρχάκος και φυσικά ο Γιώργος Καρατζαφέρης.

Όταν ήταν Ευρωβουλευτές βοήθησαν την πατρίδα τους και προσπάθησαν όλοι αυτοί που ανέφερα να αναδείξουν το ζήτημα των πετρελαίων και του φυσικού αερίου. Είχαμε πλήρη σιωπή από τα μέσα ενημέρωσης, πλήρη σιωπή από τις ελληνικές κυβερνήσεις.

Ο κ. Κακλαμάνης έκανε την πρώτη κοινοβουλευτική του ερώτηση ως Ευρωβουλευτής για τα πετρέλαια του Αιγαίου πριν δεκαέξι χρόνια και αυτή θάφτηκε τελείως από όλα τα μέσα

ενημέρωσης, όπως θάφτηκε και η απάντηση του Προέδρου της Κομισιόν ο οποίος είπε ότι πράγματι η Ελλάδα είναι γεμάτη από πετρέλαια και έριξε το μπαλάκι τότε στον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Πρωθυπουργό, ο οποίος δεν έκανε απολύτως τίποτα. Μάλιστα να θυμίσουμε και το mea culpa, να θυμίσουμε και τη συμφωνία του Νταβός, που δεν μπορούσαμε να κάνουμε γεώτρηση πέρα από τα έξι μίλια. 

Αυτό συνομολογήσαμε με τους Τούρκους. Ήταν άλλη μια εγκληματική απόφαση, η οποία χρεώνεται δυστυχώς στο κόμμα του ΠΑΣΟΚ. Ακολούθησαν άλλες τέσσερις κοινοβουλευτικές ερωτήσεις του Κακλαμάνη για το πετρέλαιο και το αέριο στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πέντε ερωτήσεις του Γιάννη Μαρίνου για το ίδιο θέμα, εννέα ερωτήσεις του Σταύρου Ξαρχάκου, έντεκα παρεμβάσεις του Γιώργου Καρατζαφέρη την περίοδο 2004-2007, ο οποίος διοργάνωσε -και είναι ο μόνος Ευρωβουλευτής που το έκανε- σχετική συζήτηση στην Ευρωβουλή αναφορικά με το θέμα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Άρα, οι τέσσερις κορυφαίοι Ευρωβουλευτές, με τους οποίους είχα την τιμή να συνεργαστώ, παρενέβησαν τριάντα φορές συνολικά σε μια εποχή που υπήρχε πλήρης σιγή στην Ελλάδα.

Κανένας δεν μιλούσε για το πετρέλαιο και το αέριο. Παρενέβησαν τριάντα φορές αυτοί οι τέσσερις άνθρωποι που βοήθησαν την πατρίδα τους από τη θέση που τους έταξε ο ελληνικός λαός, παρεμβαίνοντας στην Κομισιόν και στο Συμβούλιο Υπουργών. Επειδή, λοιπόν, τα ντοκουμέντα πρέπει να δίνονται στη δημοσιότητα, θα σας καταθέσω την ιστορική ερώτηση του Γιώργου Καρατζαφέρη και την απάντηση του Επιτρόπου κ. Πίμπαλγκς για τα χωρικά μας ύδατα και το πετρέλαιο στο Αιγαίο. Επίσης, έχουμε την ερώτηση του Σταύρου Ξαρχάκου για τη «Λαδόξερα». Τα έχει γράψει ο κ. Βελόπουλος στο βιβλίο του. Αναβλύζει το πετρέλαιο και οι μόνοι που δεν έπαιρναν χαμπάρι είναι οι ελληνικές κυβερνήσεις. Καταθέτω την ερώτηση του Σταύρου Ξαρχάκου στα Πρακτικά της Βουλής. Αυτά όλα είναι στην Ευρωβουλή. Ακόμα είναι η ερώτηση του Γιάννη Μαρίνου για τα πετρελαϊκά κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης, στη Γαύδο με ημερομηνία 22 Ιουλίου 2002, σχεδόν εννέα χρόνια από σήμερα. Άλλη μια ερώτηση του Γιάννη Μαρίνου προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).

Επί δεκαπέντε, λοιπόν, χρόνια παλεύαμε να αναδείξουμε αυτό το ζήτημα το οποίο έκπληκτοι ανακαλύπτουν κάποιοι σήμερα. Έκαναν ότι δεν έβλεπαν αυτά τα χρόνια ότι γινόταν στην Ευρωβουλή και μάλιστα πολλοί από αυτούς έθαβαν και τις πρωτοβουλίες μας εντός και εκτός Ελλάδας.Ήμουν το 2003 μπροστά σε ένα εκπληκτικό τηλεφώνημα. Ήμουν μάρτυρας ενός εκπληκτικού τηλεφωνήματος από τα κεντρικά της Νέας Δημοκρατίας και συγκεκριμένα από το γραφείο του εκπροσώπου τότε της Νέας Δημοκρατίας, του κ. Ρουσόπουλου προς τον τότε Ευρωβουλευτή και κορυφαία μορφή του πολιτισμού, τον Σταύρο Ξαρχάκο. 

Ήταν στις Βρυξέλλες και του μεταφέρθηκε από το γραφείο του εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας, του κ. Ρουσόπουλου, η ενόχληση του Άγγλου Επιτρόπου κ. Πάτεν για τη συνεχή πίεση που υφίστατο η Comission από τον Ξαρχάκο για τα πετρέλαια του Αιγαίου, μια ενόχληση που ο Πάτεν εκμυστηρεύτηκε στον Καραμανλή με την υπόδειξη να συμμαζευτεί ο Ξαρχάκος και να σταματήσει τις ερωτήσεις για τα πετρέλαια και παράλληλα, να συμμαζέψει και τον ενοχλητικό συνεργάτη του, τον Αϊβαλιώτη. Ήταν φυσική η απάντηση του Σταύρου Ξαρχάκου, ενός ανθρώπου που τίμησε και την ιστορία του και την πολιτική του προσφορά και το εκτόπισμά του, αλλά στην επόμενη ευρωλίστα της Νέας Δημοκρατίας δεν συμπεριελήφθη. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Η πρώτη ομιλία που έκαναν στη Βουλή στα τέλη Σεπτεμβρίου 2007 ήταν για τα πετρέλαια και το Αιγαίο. Στα δελτία των οκτώ δύο τηλεοπτικών σταθμών εμένα, έναν Βουλευτή άγνωστο ενός μικρού κόμματος, με λούσανε με ψευτιές, χαρακτηρισμούς και λάσπη. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Και φυσικά όλα αυτά τα χρόνια μιλούσαμε για την υφαλοκρηπίδα, την ΑΟΖ. Την ΑΟΖ είχε το θάρρος να την οριοθετήσει η Κύπρος με το Ισραήλ. Εμείς το κάναμε; Και από την άλλη είναι οι Αλβανοί που παίζουν το παιχνίδι των Τούρκων στο Ιόνιο. 

Γιατί δεν πατάτε πόδι στην Αλβανία στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να τους ρίξετε veto, να μη συνεχιστεί η σύσφιξη των σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Αλβανία, αφού παίζουν το παιχνίδι των Τούρκων και δεν οριοθετούν ούτε την υφαλοκρηπίδα, ούτε την ΑΟΖ με την Ελλάδα; Δεν θα επεκταθώ. Οι μελέτες δείχνουν ότι μόνο με το κοίτασμα των Ιωαννίνων ξενοιάζει ενεργειακά η Ελλάδα για πέντε χρόνια. Έχουν βρεθεί τα κοιτάσματα «Αχιλλέας» και «Πύρρος» στην Κέρκυρα, όπως ξέρετε. Η «ΒΡ» εντόπισε νοτιοδυτικά της Κρήτης ένα τρισεκατομμύριο κυβικά μέτρα πετρέλαιο. Στην Κρήτη έχουμε τρεις φορές το κοίτασμα της Αλάσκας. Σας παραπέμπω στη νορβηγική εταιρεία TGF-MOR. Απαντήστε μας όμως, πότε θα εκμεταλλευτούμε όλα αυτά που έχουμε και τι γίνεται με τον χρυσό στον Έβρο και στη Χαλκιδική. Είναι τετρακόσιοι πενήντα τόνοι χρυσού αξίας 16 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Καταθέτω αυτό το χάρτη στα Πρακτικά της Βουλής.

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα χάρτη, ο οποίος βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Οι Τούρκοι και οι Βούλγαροι έχουν από τρία χρυσωρυχεία και εμείς είμαστε ακόμα στα χαρτιά. Για ποιον λόγο εσείς που είστε ένας σοβαρός Υπουργός, ένας σοβαρός πολιτικός με συγκεκριμένο αποτύπωμα στο δημόσιο βίο δεν προχωράτε την εξόρυξη χρυσού τριάντα χιλιόμετρα έξω από την Αλεξανδρούπολη στην περιοχή Πέραμα και στην περιοχή Στρατώνι; Σας παρακαλώ, απαντήστε μας για να έχει και νόημα ο διάλογος στη Βουλή. Σας ευχαριστώ.

Ορίστε, κύριε Κολοκοτρώνη Βουλευτή του ΛΑΟΣ, στην Α’ Θεσσαλονίκης, έχετε το λόγο.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ: 

Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αποτελεί κοινό τόπο στον πολιτικό και επιστημονικό κόσμο το γεγονός της ύπαρξης αξιοποιήσιμων ορυκτών και γεωθερμικών κοιτασμάτων διάσπαρτων σε πολλές περιοχές της χώρας. Θα σταθώ δι’ ολίγων μόνο στις εκτιμήσεις επιστημόνων, ότι μπορεί να καταστεί άμεσα εκμεταλλεύσιμο το φυσικό αέριο. Μάλιστα, από τις λεγόμενες “γκρίζες Ζώνες” θα μπορούσε μέσα σε δύο χρόνια, κύριε Υπουργέ, να εξοφληθεί το διεθνές χρέος της χώρας. 

Θα σταθώ, επίσης, στις εκτιμήσεις ειδικών επιστημόνων ότι μόνο στη βόρεια Ελλάδα η αξία των βεβαιωμένων αποθεμάτων νικελίου, μολύβδου, ψευδαργύρου, χαλκού, χρυσού και αργύρου ξεπερνά τα 20 δισεκατομμύρια καθιστώντας την μια από τις πλουσιότερες κοιτασματολογικές περιφέρειες της Ευρώπης, γεγονός που μπορεί να χαρακτηριστεί επιεικώς κωμικοτραγικό τη στιγμή που η βόρεια Ελλάδα έχει τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας, τα οποία κατά τόπους φτάνουν το 50%, όπως στη Βέροια και στη Νάουσα. Την ίδια ώρα η βόρεια Ελλάδα χάνει επενδύσεις ύψους τουλάχιστον 2 δισεκατομμυρίων μόνο από την ελλειπή εκμετάλλευση των σημαντικών αποθεμάτων χρυσού που διαθέτει στο υπέδαφός της.Οι διαπιστώσεις είναι πολλές και οι εκτιμήσεις ακόμη περισσότερες.

Το θέμα είναι, αν η Κυβέρνηση -από την οποία και μόνο από αυτήν εξαρτάται η υλοποίηση της αξιοποίησης του εθνικού ορυκτού πλούτου- θα δείξει την αποφασιστικότητα και την πυγμή που επιβάλλεται -και επιβάλλεται από την κρισιμότητα των στιγμών που περνάει η χώρα- ώστε να επιλύσει άμεσα τα χρόνια προβλήματα που ταλαιπωρούν τον εξορυκτικό κλάδο, ο οποίος κλάδος μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή της οικονομίας, ικανός να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, ο μέσος χρόνος για την εξασφάλιση μιας άδειας στην Ελλάδα να είναι περίπου έξι με επτά χρόνια, τη στιγμή που στις άλλες χώρες της Ευρώπης ο απαιτούμενος χρόνος δεν ξεπερνά τους έξι ή επτά μήνες. Δεν μπορεί, επίσης, να μην έχει ολοκληρωθεί ο χωροταξικός σχεδιασμός και να συνεχίζουν να υπάρχουν δυσκολίες πρόσβασης στους φυσικούς πόρους. 

Ούτε μπορεί το νομοθετικό πλαίσιο να εξακολουθεί να περιέχει τόσες ασάφειες και τόσες αντικρουόμενες και πολυδαίδαλες διαδικασίες που ουσιαστικά ακυρώνουν την όποια επενδυτική προσπάθεια.Επίσης, δεν μπορεί να συνεχίζεται η παρεμπόδιση αυτής της εθνικής σημασίας προσπάθειας από αντιδράσεις ορισμένων τοπικών κοινωνιών που είτε από ελλιπή ενημέρωση είτε από περιβαλλοντικές υπερευαισθησίες δυναμιτίζουν τις όποιες επενδυτικές πρωτοβουλίες, παρ’ όλο που οι τεχνολογικές εξελίξεις αλλά και η διεθνής εμπειρία επιτρέπουν το συνδυασμό της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων και της περιβαλλοντικής προστασία ταυτόχρονα.

Σ’ αυτά τα σημεία πρέπει να εστιάσει το ενδιαφέρον της η Κυβέρνηση και να δώσει άμεσα λύσεις και γι’ αυτά θα την κρίνει η ιστορία. Είμαστε στο σημείο μηδέν και αυτά που μπορούν να γίνουν σήμερα επ’ ουδενί λόγω δεν πρέπει να μετατεθούν για αύριο, διότι λόγω της ρευστότητας που επικρατεί δεν είναι προβλέψιμο το αύριο και για να μην επαληθευτούν οι Κασσάνδρες που ισχυρίζονται ότι υπάρχει σχέδιο παράδοσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας σε ξένα συμφέροντα, που με πρόσχημα το υψηλό χρέος θα οικειοποιηθούν τον εθνικό πλούτο για ένα κομμάτι ψωμί.

Δεν μπορώ να καταλάβω αν η Κυβέρνηση ασπάζεται πράγματι τη θέση ότι ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας μπορεί να λύσει το οικονομικό μας πρόβλημα. Το βέβαιο, όμως, είναι ότι υπάρχει ένας κρυμμένος θησαυρός –το αποδεικνύουν όλες οι επιστημονικές έρευνες- που παραμένει αναξιοποίητος και που η εκμετάλλευσή του θα μπορούσε να αποφέρει δισεκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα. Γιατί δεν το κάνετε; Γιατί τόση αβελτηρία; Γιατί τόση ατολμία; Δεν μπορεί να έχουμε ένα σεντούκι με θησαυρό και επειδή δεν έχουμε το κλειδί να το ανοίξουμε, δεν μπαίνουμε στον κόπο να φτιάξουμε ένα κλειδί και γυρίζουμε δεξιά και αριστερά ζητιανεύοντας δανεικά, προκειμένου να επιβιώσουμε!

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ)

Επιτέλους, πρέπει να συναισθανθείτε την ιστορική ευθύνη που έχετε! Και βέβαια ο παριστάμενος Υφυπουργός σηκώνει το σταυρό αμαρτημάτων άλλων και το γνωρίζουμε αυτό, αλλά σηκώνει κι έναν άλλον, μικρότερο σταυρό, σε ότι αφορά τις δικές του ευθύνες ή, αν θέλετε, του Υπουργείου του. Τέλος, δεν έχω να καταθέσω κάποιο έγγραφο, κυρία Πρόεδρε, στα Πρακτικά. Καταθέτω, όμως, την οργή μου για όσα δεν έγιναν τόσα χρόνια. Σας ευχαριστώ θερμά.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΑΝΙΑΤΗ ΣΤΙΣ ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ.!!!

Ορίστε, κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής):

Θέλω να ευχηθώ καλή χρονιά και υγεία σε όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες και να ευχηθώ η χρονιά αυτή να είναι πιο δημιουργική, πιο όμορφη, πιο χαρούμενη από την προηγούμενη. Θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω τους συναδέλφους του ΛΑΟΣ, που κατέθεσαν τη συγκεκριμένη επερώτηση. Το λέω αυτό, διότι προετοιμαζόμενος για να απαντήσω στην επερώτηση, προσπάθησα να βρω τι έχει συζητηθεί κατά το παρελθόν στην Αίθουσα της Ολομέλειας. Διαπίστωσα με δυσάρεστη έκπληξη ότι είναι ελαχιστότατες οι φορές που κατά τα τελευταία χρόνια το θέμα που ορυκτού πλούτου της πατρίδας μας έχει συζητηθεί στο ναό της δημοκρατίας, στη Βουλή των Ελλήνων. Ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο θα μου επιτρέψετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μην πω τίποτε στην πρωτολογία μου για πετρέλαια, για υδρογονάνθρακες, για φυσικό αέριο –θα το πράξω στη δευτερολογία και στην τριτολογία μου- διότι θεωρώ ότι έχω χρέος ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης να αναδείξω τον άλλο, εκτός υδρογονανθράκων, ορυκτό πλούτο της πατρίδας μας που σε αρκετό βαθμό και εσείς αναδείξατε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην πορεία μιας χώρας υπάρχουν στιγμές που καθορίζουν το μέλλον της. Είναι στιγμές ιστορικές και κρίσιμες, γιατί απαιτούν, όπως αυτήν τη στιγμή, να κάνουμε πολύ σύντομα ό,τι δεν κάναμε για πολλές δεκαετίες.

Οφείλω εξαρχής να πω ευθέως και χωρίς περιστροφές πως ενέργεια και ορυκτός πλούτος μπορούν να μας ξανακάνουν πρωταγωνιστές. Με όραμα, με σχέδιο, με αποφασιστικότητα και καθημερινή επιμονή μπορούν να δώσουν απαντήσεις στο ζητούμενο μιας σύγχρονης, βιώσιμης και ανταγωνιστικής οικονομίας. Υπάρχουν, όμως, δύο βασικές προϋποθέσεις: Πρώτον, ξεκάθαρη πολιτική αξιοποίησης του εθνικού πλούτου και αξιόπιστη υλοποίηση αυτής της πολιτικής και, δεύτερον, να προτάξουμε το «εμείς» έναντι του «εγώ», να αναδείξουμε την αξία του ορθού έναντι του βολικού. Ο στόχος της δημιουργίας αξιόπιστων και σταθερών θεσμικών ρυθμιστικών και ελεγκτικών πλαισίων, καθώς και της θέσπισης αποτελεσματικών κανόνων και της ορθολογικής αξιοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της πατρίδας μας απαιτεί διαρκή προσπάθεια.

Οι μεγάλοι εθνικοί στόχοι απαιτούν συλλογική εθνική προσπάθεια από όλους και σε όλα τα επίπεδα. Όλοι μπορούμε και πρέπει να είμαστε μέρος της λύσης και όχι μέρος του προβλήματος. Θέλω, λοιπόν, στην πρωτολογία μου να αναδείξω τη σημασία του «άλλου» εθνικού ορυκτού πλούτου, ο οποίος μπορεί και πρέπει να αποτελέσει βάση πραγματικής και διατηρήσιμης ανάπτυξης. Αυτή η προοπτική έχει ιδιαίτερο, ξεχωριστό βάρος σήμερα που η διεθνής κρίση έχει δυστυχώς επαναφέρει επιτακτικά την απαίτηση για στροφή από την εικονική οικονομία της χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας, του λογιστικού πλούτου, της αεριτζίδικης αρπαχτής, σε μια άλλη οικονομία υπέρ των δημιουργών του πραγματικού κοινωνικού πλούτου, υπέρ της πραγματικής οικονομίας της εργασίας, υπέρ της παραγωγής και του δημιουργικού μόχθου.

Ο ορυκτός μας πλούτος είναι μια πραγματική ελπίδα σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Πάντα, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να έχουμε το σωστό μέτρο. Δεν χρειάζεται πια η πατρίδα μας νέους μύθους. Δεν θα γίνουμε ξαφνικά ούτε Ελντοράντο ούτε Σαουδική Αραβία. Σίγουρα, όμως, από πλευράς ορυκτού πλούτου δεν είμαστε «Ψωροκώσταινα». Έχουμε δυνατότητες και προοπτικές που πρέπει να τις μετασχηματίσουμε σε υπαρκτά αποτελέσματα. Γι’ αυτό και η πολιτική που ακολουθούμε δεν εστιάζει στους εφήμερους εντυπωσιασμούς, αλλά στα διαρκή και σταθερά αποτελέσματα.

Λέμε πολλές φορές στην πατρίδα μας ότι ζούμε σε ευλογημένο τόπο, ωστόσο, δεν ξέρω πόσοι από εμάς το πιστεύουμε. Ε, λοιπόν, πρέπει να το πιστέψουμε, τουλάχιστον σε ότι αφορά τον ορυκτό πλούτο. Η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαθέτει σημαντικό ορυκτό πλούτο και σε ποσότητα και σε ποιότητα. Αν, μάλιστα, λάβει κανείς υπόψη του την έκταση της χώρας, ίσως να είμαστε αναλογικά στην κορυφή των πλέον προικισμένων από τη φύση χωρών. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι σήμερα απασχολούνται στα θέματα αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου περίπου είκοσι τρεις χιλιάδες εργαζόμενοι και υπάρχουν ακόμη περισσότερες από εκατό χιλιάδες θέσεις εξαρτημένης εργασίας.

Η Ελλάδα κατέχει σημαντική θέση στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά των ορυκτών πρώτων υλών. Τα τελευταία είκοσι χρόνια στις πρώτες θέσεις παραγωγικής δραστηριότητας βρίσκονται τα αδρανή υλικά και τα μάρμαρα, καθώς και μια σειρά ορυκτών πρώτων υλών. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η Ελλάδα σε παγκόσμια κλίμακα είναι η μοναδική χώρα παραγωγής χουντίτη, πρώτη χώρα παραγωγής περλίτη, δεύτερη χώρα παραγωγής κίσσηρης και μπεντονίτη, τέταρτη παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε αλουμίνα και πρώτη σε εξαγωγή προϊόντων λευκόλιθου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το παραγόμενο σιδηρονικέλιο εξάγεται στις ευρωπαϊκές βιομηχανίες ανοξείδωτου χάλυβα και καλύπτει το 7% των αναγκών της ευρωπαϊκής αγοράς.Οι πωλήσεις μεταλλευμάτων βιομηχανικών ορυκτών, μαρμάρων και κατεργασμένων μεταλλουργικών προϊόντων το 2008 ξεπέρασαν το 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ, από τα οποία πάνω από 800 εκατομμύρια, δηλαδή, πάνω από 72% ήταν εξαγωγές. Προσθέστε σε αυτά πάνω από 400 εκατομμύρια από αδρανή υλικά.

Και, ασφαλώς, γνωρίζετε όλοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι το 2010 υπήρχε μια κάμψη. Το 2009, επίσης, υπήρχε κάμψη. Όμως, ήδη τους τελευταίους μήνες αρχίζουμε να βλέπουμε μια άλλη πορεία, μια πορεία που αρχίζει να δίνει ελπίδες ανάκαμψης. Με βάση τις κοιτασματολογικές έρευνες του ΙΓΜΕ, τα μετρημένα μεταλλευτικά αποθέματα της χώρας -για να αρχίσω να απαντώ πια στα σχόλια και τις παρατηρήσεις των  συναδέλφων- είναι συνολικής οικονομικής αξίας περίπου 38 δισεκατομμυρίων ευρώ, με βάση τις τρέχουσες τιμές των μετάλλων. Ασφαλώς, όμως, η αξία αυτή αναφέρεται σε βάθος τριακονταετίας, χρονικό διάστημα που αποτελεί και το χρονικό όριο εκμετάλλευσης των αντίστοιχων αποθεμάτων. Τα ελληνικά λατομικά ορυκτά, τα διακοσμητικά πετρώματα και οι δομικοί λίθοι, το μάρμαρο αποτελούν παραδοσιακές πρώτες ύλες με έντονη παγκόσμια παραγωγή. Σήμερα στην πατρίδα μας -και το αναφέρω αυτό διότι μπορεί να μην είναι βαρύγδουπο, εντυπωσιακό και ελκυστικό για το δημόσιο διάλογο, είναι, όμως, εξόχως χρήσιμο για την τρέχουσα καθημερινότητα της πραγματικής οικονομίας- λειτουργούν περίπου διακόσια τριάντα λατομεία αδρανών υλικών, το 99% των οποίων εξορύσσουν αδρανή υλικά χρήσιμα στην καθημερινή οικονομική δραστηριότητα.

Πριν την κρίση είχαμε ένα συνολικό όγκο παραγωγής πάνω από εκατό εκατομμύρια τόνους που την προηγούμενη χρονικά έπεσε στα εβδομήντα εκατομμύρια τόνους. Πρέπει να σας πω ότι πριν λίγο καιρό, πριν δύο μήνες περίπου, ολοκληρώσαμε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια που ξεκινήσαμε στο Υπουργείο. Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε –και το καταφέραμε- ένα επικαιροποιημένο Μητρώο Λατομείων της χώρας σε πλήρη συνεργασία με τις πενήντα δύο τέως νομαρχίες της χώρας και τις δεκατρείς περιφέρειες. Έχουμε, λοιπόν, σήμερα στη διάθεσή μας ένα επικαιροποιημένο, δυναμικά ενημερούμενο μητρώο για τα δημοτικά, κοινοτικά, δημόσια και ιδιωτικά λατομεία αδρανών υλικών που μπορούν να μας δώσουν τα πλήρη ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ, το ΙΓΜΕ προχωρά σε συστηματική έρευνα δώδεκα κοιτασματολογικών στόχων, που βρίσκονται στο επίκεντρο του μεταλλευτικού και λατομικού ενδιαφέροντος. Στην αιχμή του δόρατος βρίσκεται ο εντοπισμός κοιτασμάτων που περιέχουν σαράντα και είκοσι τόνους χρυσού αντίστοιχα σε περιοχές του Κιλκίς και των Σερρών. Το αποθεματικά βεβαιωμένο δυναμικό περίπου τετρακοσίων είκοσι τόνων χρυσού στη Μακεδονία και Θράκη αποτελεί οικονομικό στόχο υψηλής προτεραιότητας.

Στην κατεύθυνση αυτή η παραγωγική αξιοποίηση τριών κοιτασματολογικών περιοχών χρυσού αποτελούν σημαντικές μεταλλευτικές επενδύσεις. Πιο συγκεκριμένα, η εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ» προβλέπει την εκμετάλλευση των διακοσίων σαράντα τόνων χρυσού και άλλων μετάλλων από τα κοιτάσματα της Ολυμπιάδας, του Στρατωνίου-Στρατονίκης και των Σκουριών στη Χαλκιδική με άμεση επένδυση της τάξεως του 1 έως 1,5 δισεκατομμυρίου ευρώ, τη δημιουργία χιλίων διακοσίων άμεσων θέσεων εργασίας και περίπου έξι χιλιάδων έμμεσων θέσεων απασχόλησης. Το ετήσιο λειτουργικό κόστος επένδυσης είναι 2 δισεκατομμύρια ευρώ, εφόσον εγκριθεί η περιβαλλοντική μελέτη που ήδη έχει αρχίσει να συζητείται και βρίσκεται και σε δημόσια διαβούλευση. Η Χαλκιδική αποτελεί πραγματικά μια βιώσιμη και πλουτοπαραγωγική δεξαμενή μετάλλων με πάνω από 12 δισεκατομμύρια ευρώ τρέχουσα αξία σε περιεχόμενα μέταλλα των κοιτασμάτων που απαντώνται στο υπέδαφος της συγκεκριμένης περιοχής. Επίσης, πρέπει να σας πω ότι στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής έχουν κατατεθεί σχετικοί φάκελοι για αξιοποίηση των περίπου ενενήντα τόνων χρυσού που υπάρχουν στις περιοχές Περάματος Έβρου και Σαπών Ροδόπης.

Εργαζόμαστε συστηματικά για την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών, ώστε να πραγματοποιούνται περισσότεροι έλεγχοι και να επιβάλλονται οι προβλεπόμενες από το νόμο ποινές. Το 2010 οι δύο Επιθεωρήσεις Μεταλλείων - η Επιθεώρηση Μεταλλείων Νοτίου Ελλάδας και η Επιθεώρηση Μεταλλείων Βορείου Ελλάδας- εξέδωσαν ογδόντα επτά αποφάσεις και επέβαλαν συνολικά πρόστιμα στις αντίστοιχες επιχειρήσεις ύψους 3,5 εκατομμύριων ευρώ. Ο εξορυκτικός κλάδος, όμως, γνωρίζετε πολύ καλά, ότι ταλαιπωρείται για χρόνια από την έλλειψη ολοκληρωμένου χωροταξικού σχεδιασμού, καθώς επίσης και από σύνθετες, περίπλοκες και ορισμένες φορές απρόβλεπτες διαδικασίες αδειοδότησης. Είναι σημαντικό και ο πολιτικός και ο νομοθέτης και κυρίως ο απλός πολίτης να γνωρίζουν πώς ο ένας κλάδος επηρεάζει την ποιότητα ζωής τους πριν κρίνει την απόρριψή του. Θέλω να σημειώσω σ’ αυτήν την Αίθουσα ότι για να κατασκευαστεί μία μέση κατοικία, απαιτούνται εξήντα τόνοι αδρανών και διακόσιοι τόνοι βιομηχανικών ορυκτών. Για να καλύψει τις ανάγκες της μία τετραμελής οικογένεια σε ηλεκτρική ενέργεια, χρειάζεται δέκα τόνους λιγνίτη το έτος ή τέσσερις χιλιάδες βαρέλια πετρέλαιο το έτος. Αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αριθμοί που δείχνουν τη σπουδαιότητα, την αναγκαιότητα της συνύπαρξης προηγμένων κοινωνιών με δράσεις εξόρυξης ορυκτού πλούτου.

Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια δρομολογήθηκαν στη Σουηδία περισσότερες από εξήντα μεταλλευτικές εξορυκτικές δραστηριότητες και άλλες τόσες περίπου στη Φινλανδία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Στην Ελλάδα, την ίδια περίοδο, από τις περίπου δέκα που προτάθηκαν, δεν υλοποιήθηκε καμμία.Οι τοπικές κοινωνίες των παραπάνω ευρωπαϊκών χωρών – Σουηδία, Φινλανδία και άλλες- αξιολόγησαν, έκριναν, έθεσαν όρους, αποφάσισαν και συναίνεσαν με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Στη δική τους αντίληψη, τόπος είναι η χώρα τους, όχι η αυλή και το χωριό τους ή το γειτονικό χωριό και η ευρύτερη περιοχή. Βασικό ζητούμενο είναι το κοινό καλό, η απασχόληση όλων των πολιτών, χωρίς διαχωριστικές γραμμές και τεχνητά όρια. Οφείλω να υπενθυμίσω κάτι, για να είμαστε δίκαιοι απέναντι στον εαυτό μας, απέναντι στην ιστορία και απέναντι στους υπόλοιπους συνανθρώπους μας που κατοικούμε όλοι μαζί στον ίδιο πλανήτη.

Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο προνομιούχος σημερινός πολίτης του αναπτυγμένου δυτικού κόσμου στη διάρκεια της ζωής του θα καταναλώσει περίπου χίλιους πεντακόσιους τόνους ορυκτά μεταλλεύματα και καύσιμα, ενώ ταυτόχρονα ο ίδιος διεκδικεί να ζει σε ένα προστατευμένο και καθαρό περιβάλλον, προνόμια που τα αντλεί και τα ασκεί σχεδόν αποκλειστικά στην πλάτη και σε βάρος του τρίτου, του αναπτυσσόμενου κόσμου. Προκειμένου να περάσουμε τώρα στην άλλη πλευρά του λόφου, στον επιχειρηματικό κόσμο, θα πρέπει να πούμε ότι και ο επιχειρηματικός κόσμος σε όλες τις χώρες και πολύ περισσότερο στην Ελλάδα οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι έχει περάσει ανεπιστρεπτί η περίοδος της περιβαλλοντικής ασυλίας, των ευκαιριακών και ανορθόδοξων πολιτικών που στιγμάτισαν την εξορυκτική δραστηριότητα και ασφαλώς την έφεραν απέναντι σε ολόκληρες κοινωνίες. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετούς μήνες και συζητά την επονομαζόμενη «πρωτοβουλία Φερχόιγκεν». Είναι μία πρωτοβουλία που προσπαθεί να δώσει νέες αειφόρες δράσεις, πρωτοβουλίες και επενδύσεις στα ζητήματα της αυτοδυναμίας, της ανεξαρτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα χρήσης ορυκτού πλούτου.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λοιπόν, ξεκίνησε μία σειρά πολύ σοβαρών προσπαθειών, προκειμένου να αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο ζήτημα, έχοντας ως δεδομένο το προφανές, ότι δηλαδή τα κοιτάσματα και ο ορυκτός πλούτος δεν είναι εκεί που εμείς θα θέλαμε να είναι, αλλά εκεί που η ίδια η φύση τα τοποθέτησε. Ταυτόχρονα, πρέπει να σας πω ότι υπάρχει μία συγκεκριμένη πρωτοβουλία και μία οδηγία η οποία δημοσιοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2010, η οποία προσεγγίζει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο κάτι που σε πρώτη προσέγγιση φαίνεται απολύτως αντιφατικό, δηλαδή την εξορυκτική δραστηριότητα με την προστασία του δικτύου «NATURA», διότι σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν τα θέματα που αντιμετωπίζουμε και εμείς στην πατρίδα μας, τη συνύπαρξης, δηλαδή, της προστασίας του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα των περιοχών «NATURA 2000» και της ύπαρξης εξορυκτικών δραστηριοτήτων.

Οφείλω, επίσης, να ενημερώσω το Σώμα ότι εδώ και αρκετούς μήνες βρισκόμαστε ως Υπουργείο στο πλαίσιο μίας εθνικής στρατηγικής για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας μας, το οποίο θέλουμε να πάρει σάρκα και οστά τους αμέσως επόμενους μήνες και ασφαλώς θα το φέρουμε για συζήτηση και στη Βουλή. Βρισκόμαστε σε στενή συνεργασία με το Ινστιτούτο Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, το γνωστό ΙΟΒΕ, από το οποίο έχουμε ζητήσει εκτός των άλλων –και έχει αρχίσει να μας παραδίδει- πορίσματα για τις βέλτιστες πρακτικές σε χαρακτηριστικά προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες αναφορικά με την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου των συγκεκριμένων χωρών.

Σήμερα στον τομέα των εξορυκτικών και μεταλλουργικών δραστηριοτήτων ο μέσος χρόνος που χρειάζεται για την περιβαλλοντική αδειοδότηση ξεπερνάει τους τριάντα ένα μήνες, όταν ο αντίστοιχος μέσος χρόνος στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μόνο εννέα μήνες.  Το Υπουργείο Περιβάλλοντος επεξεργάζεται ένα νέο θεσμικό πλαίσιο. Ήδη έγινε μία πρώτη συζήτηση στο Υπουργικό Συμβούλιο και σύντομα πιστεύω, θα φέρουμε για συζήτηση αυτήν τη νέα προσέγγιση της αποτελεσματικής και γρήγορης περιβαλλοντικής αδειοδότησης.

Στην Ελλάδα παράγονται κατ’ αναλογία οι περισσότερες περιβαλλοντικές άδειες σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και, δυστυχώς, στην πατρίδα μας έχουμε ένα χαρακτηριστικό, υπεραδειοδοτούμε και υποελέγχουμε. Απαιτούμε την εκπόνηση άπειρων μελετών κι όταν έρχεται η ώρα να ρωτήσεις τον αρμόδιο φορέα: «Πόσες φορές έλεγξες αν εφαρμόζεται η συγκεκριμένη περιβαλλοντική αδειοδότηση που έδωσες πριν λίγα χρόνια;» διαπιστώνει κανείς, ιδιαίτερα σε περιφερειακό επίπεδο, ότι ελάχιστες φορές έχουν υπάρξει αυτοί οι έλεγχοι.

Εμείς μέσα στον Ιανουάριο έχουμε ξεκινήσει και έχουμε ήδη δρομολογήσει και ορισμένες άλλες δράσεις, τις οποίες θέλω να γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Πρώτα απ’ όλα, εδώ και τρεις μήνες με επιστολή που έχουμε στείλει στους θεσμικούς συμβούλους της πολιτείας και αναφέρομαι στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, στο Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας και στο ΙΓΜΕ μαζί με το Σύνδεσμο Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, μαζί με την αγορά, πρόκειται να κάνουμε μέσα στο πρώτο δίμηνο του 2011 μία πολύ μεγάλη συζήτηση για το πώς θα προσαρμόσουμε την πρωτοβουλία Φερχόιγκεν περί αειφορίας στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις ιδιαίτερες συνθήκες της πατρίδας μας. Και πρέπει να σας πω ότι προσμένουμε μέσα από αυτήν την πρωτοβουλία, για πρώτη φορά στη χώρα μας να έχουμε συγκεκριμένη εθνική μεταλλευτική πολιτική.

Το δεύτερο που επίσης έχει σημασία για τις τοπικές μας κοινωνίες είναι ότι έχουμε συγκροτήσει μία ειδική επιτροπή με στελέχη του Υπουργείου και του ΙΓΜΕ, ώστε να αξιολογήσουμε τα δημόσια μεταλλεία που στο παρελθόν μισθώθηκαν σε ιδιώτες και σήμερα έχουν επιστρέψει στο δημόσιο. Εάν διαπιστώσουμε ότι αυτά έχουν οικονομικό ενδιαφέρον θα τα ξαναδώσουμε σε παραχώρηση. Εάν διαπιστωθεί ότι δεν έχουν ενδιαφέρον τότε πρέπει να τα αποδώσουμε στις τοπικές κοινωνίες. Δεν μπορούμε πια να τα κρατάμε επ’ αόριστον. Και σ’ αυτή τη λογική πρέπει να σας πω ότι εντάσσονται οι περίπου εβδομήντα εξηρημένες υπέρ του δημοσίου περιοχές τις οποίες το ΙΓΜΕ έχει ερευνήσει για την ύπαρξη βιομηχανικών ορυκτών.

Τέλος, μία πολύ σημαντική κατά την άποψή μας πρωτοβουλία που έχουμε αναλάβει και είναι στο στάδιο της ολοκλήρωσης, είναι μετά από το 1984, για πρώτη φορά μετά από είκοσι έξι χρόνια, να αποκτήσει η χώρα μας ένα καινούργιο Κώδικα Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών. Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει είκοσι πέντε χρόνια αφότου δημοσιοποιήθηκε και υιοθετήθηκε ο κώδικας μεταλλευτικών και λατομικών εργασιών και παρά το γεγονός ότι έχουν υπάρξει πάρα πολλές βελτιώσεις σε ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας εργαζομένων και πάρα πολλές απαιτήσεις σε ζητήματα περιβαλλοντικής αδειοδότησης, ποτέ αυτή η χώρα δεν φρόντισε να εκσυγχρονίσει τον κώδικά της.

Εμείς ήδη καταθέσαμε σε δημόσια διαβούλευση το συγκεκριμένο κώδικα, ολοκληρώθηκε η διαβούλευση, είμαστε στο στάδιο της επεξεργασίας των πορισμάτων της διαβούλευσης και πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα τον υιοθετήσουμε με τη μορφή της κοινής υπουργικής απόφασης. Και, τέλος, πρέπει να σας πω ότι είμαστε στο στάδιο της ολοκλήρωσης του κτηματολογίου, των μεταλλείων της χώρας μας. Μπορώ να πω ότι αυτή τη στιγμή είμαστε σε ένα καλό στάδιο για να δημιουργήσουμε ένα εθνικό περιουσιολόγιο. Να ξέρουμε επιτέλους πού, πόσο, ποιος εκμεταλλεύεται, τι έχει εγγυηθεί, τι πληρώνει και για πόσο καιρό έχει τα δικαιώματα αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας. 

Τέλος, και μ’ αυτό θα τελειώσω την πρωτολογία μου -και επιφυλάσσομαι στη δευτερολογία μου να πω αυτά για τα οποία είμαι βέβαιος ότι ενδιαφέρεστε περισσότερο, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο- πρέπει να σας πω ότι ολοκληρώθηκε πρόσφατα στο Υπουργείο μία πολύ σημαντική προσπάθεια στο πλαίσιο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης τόσο του εκσυγχρονισμού του τρόπου διοίκησης του Υπουργείου εσωτερικά όσο και της πληροφόρησης των πολιτών με τη δημιουργία ενός μεγάλου πληροφοριακού συστήματος για τα λατομεία της πατρίδας μας. Έχουμε μια διαδικτυακή εφαρμογή, μέσω της οποίας μπορεί ο πολίτης να δει πού υπάρχει λατομικός πλούτος και μία εσωτερική εφαρμογή που τη χειρίζεται μόνο η υπηρεσία, προκειμένου να μπορούμε να ενημερώνουμε, να επικαιροποιούμε, να ελέγχουμε και να αποφασίζουμε πού πρέπει να παρέμβουμε. 

Με τις φράσεις αυτές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι εξαντλούμε τις δυνατότητες που έχουμε στη σημερινή συγκυρία, προκειμένου να αξιοποιήσουμε με αειφόρο τρόπο και με σεβασμό στο περιβάλλον τον ορυκτό πλούτο της πατρίδας μας. Για άλλη μια φορά επαναλαμβάνω ότι είναι βαθιά πεποίθηση αυτής της Κυβέρνησης πως η ενέργεια -παραδοσιακή και πράσινη- και ο ορυκτός πλούτος, αποτελούν βασικές πηγές διεξόδου αυτής της χώρας από την κρίση.

Ευχαριστώ πολύ.

Η Έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών

Εκτός από τους υδρογονάνθρακες η Ελλάδα φαίνεται ότι αποτελεί γενικά "Ελ Ντοράντο" σπάνιων στρατηγικών ορυκτών και αυτό ίσως είναι και μία αοό τις αιτίες της κακοδαιμονίας της: Έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που δημοσιεύεται στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro, αποκαλύπτει ότι "βάσει ερευνών και εξορύξεων σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, η χώρα κάθεται επάνω σε μία πλάκα με δεκάδες εξαιρετικά σπάνια ορυκτά με εφαρμογή στην βαριά βιομηχανία, αεροναυπηγική κλπ. τα οποία τα διαθέτει και σε μεγάλες ποσότητες".

Στην έκθεση αποκαλύπτεται η ύπαρξη χουντίτη (μοναδική παγκοσμίως η ύπαρξη του εν λόγω υλικού που χρησιμοποιείται για την κατάσβεση πυρκαγιών και ως αντιπυρικό υλικό στις οικοδομές), πρώτη στην προμήθεια βωξίτη, νικελίου, περλίτη και στην εξαγωγή ακατέργαστου μαγνησίου στην Ευρώπη και παράλληλα δεύτερη στην Ευρώπη και πέμπτη σε όλο τον κόσμο στην παραγωγή λιγνίτη.

"Αυτός είναι μόνο ένας από τους άσσους που κρύβει η Ελλάδα στο… μανίκι της και που μπορεί να είναι η λύση εξόδου από την οικονομική κρίση", σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα που σοχλιάζει την έκθεση του ΟΗΕ. Ωστόσο επισημαίνει ότι ακριβώς αυτή η αφθονία σπάνιων ορικτών εχει δημιουργήσει μεγάλο διεθνή ανταγωνισμό για τον έλεγχο των κοιτασμάτων αυτών από ξένους διεθνείς παράγοντες.

Όπως αναφέρεται στην έκθεση του ΟΗΕ, ο τομέας των εξορύξεων στην Ελλάδα αποτελεί σημαντικό κομμάτι της οικονομικής δραστηριότητας καθώς αντιπροσωπεύει το 3% – 5% του ΑΕΠ, ενώ απασχολεί επισήμως 20.000 άτομα και ανεπισήμως 60.000 εργαζομένους. Ειδικότερα, ο λιγνίτης προμηθεύει 21 σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στην Ελλάδα.

Είναι χαρακτηριστικό, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, ότι το 2009 η συνολική παραγωγή του ορυκτού πλούτου ήταν περίπου 63 εκατομμύρια τόνοι, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις υπολογίζεται ότι συνολικά οι πωλήσεις σε ορυκτά και μέταλλα ανέρχονται ετησίως στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Βέβαια, η παραγωγή το 2009 σημείωσε σημαντική πτώση, που αποδίδεται στην ύφεση. Τη στιγμή που η παραγωγή βωξίτη, για παράδειγμα, το 2008 ανήλθε στους 2,1 εκατομμύρια τόνους, το 2009 έπεσε στους 1,9.

Από την έκθεση του ΟΗΕ προκύπτει ότι στην Ελλάδα υπάρχουν σημαντικά αποθέματα σε ορυκτά, τα οποία η χώρα έχει πάψει να εκμεταλλεύεται ή δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με αυτά. Πρόκειται, μεταξύ άλλων, για τον πηλό, τον ασβεστόλιθο, το σχιστόλιθο, την καολίνη και το γύψο.

Στη «Figaro» αναφέρεται ότι οι προοπτικές στον τομέα των ορυκτών και των μετάλλων διαφαίνονται καλές. Επικαλούμενη Αμερικανούς αναλυτές, αναφέρει ότι η μεταλλευτική βιομηχανία θα πρέπει να ανακτήσει τη δύναμή της κατά τη διάρκεια του δεύτερου εξαμήνου του 2013, ενώ σύμφωνα με άλλη εκτίμηση η ελληνική βιομηχανία έχει ήδη αρχίσει να «ανεβαίνει» εξαιτίας της μεγάλης διεθνούς ζήτησης των ελληνικών μετάλλων και ορυκτών και εν όψει των αποκρατικοποιήσεων που επίκειτναι.

Αναφέρονται οι περιπτώσεις της ΛΑΡΚΟ που παρά το γεγονός ότι είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός νικελίου στην Ευρώπη, η εταιρεία οδεύει προς κλείσιμο ενώ η απαίτηση των αεροναυπηγικών βιομηχανιών για το υλικό είναι τεράστια, όπως επίσης και η περίπτωση της ΔΕΗ που εκμεταλλεύεται τεράστια ορυχεία λιγνίτη και παρ'όλα αυτά είναι ζημιογόνος!

Όπως όλα δείχνουν, το τι θα παραχωρήσουμε έναντι των "δανείων" έχει ήδη αποφασισθεί.

Έχω γράψει επανηλειμένα σχετικά με το τεράστιο χρέος της χώρας μας και τα πραγματικά συμφέροντα που αυτό εξυπηρετεί διακινδυνέυοντας να χαρακτηριστώ γραφικός. Επιμένω όμως γιατί θεωρώ ότι άν η πολιτική τους και αυτή η συστηματική προώθηση συμφερόντων συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, ο υπερήφανος λαός μας θα βυθιστεί στα Τάρταρα.

Και την ευθύνη την έχουν αποκλειστικά όλοι αυτοί στο κοτέτσι της κυβέρνησης και στη χαβούζα της βουλής που την βρωμίσανε όλα αυτά τα χρόνια. Την ευθύνη την έχουν αυτοί με το πλούσιο βιογραφικό, τη φτωχή συνείδηση και την παραμικρή ικανότητα να διαχειριστούν ακόμη κι ένα ευρώ αν δεν τους έβαζε η μάνα τους στο δημόσιο. 

Ειδικά αυτός ο κύριος που δε μιλάει καλά καλά την ελληνική τον συμβουλεύω να πουλήσει το όνομα που του άφησε κληρονομιά ο πατέρας του γιατί είναι το μόνο δικό του σε αυτή τη χώρα.

Όλα τα άλλα ανήκουν στο λαό και δεν έχουν εξουσιοδοτηθεί να πουλήσουν το παραμικρό!

Κάθε κίνηση της σημερινής συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου εξυπηρετεί ένα ακόμη βήμα σε κάποιο σχέδιο που έχει εξυφανθεί προ πολλού, και που έχει ως σκοπό την εξαφάνιση της Ελλάδας όπως την ξέραμε.

Η παρούσα συγκυβέρνηση είναι έξοχη στο σερβίρισμα του φαγητού που μαγειρεύουν οι μάγειροι των αγορών και που έρχεται ως πακέτο, μαζί με την ΅επικοινωνία΅, μέσω της Διεθνούς των Συμβούλων του Πρωθυπουργού. Δεν πρόκειται όμως περί φαγητού, αλλά περί δηλητηρίου. Το χρηματιστικό κεφάλαιο έχει επιλέξει όχι την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά τη χρήση της για να επιτύχει τις πολιτικο-οικονομικές του επιδιώξεις.

Και είναι πολύ κοντά στο να πετύχει αυτό το τελευταίο. Αν ο ελληνικός λαός δεν ανατρέψει αυτές τις πολιτικές, η παρούσα κυβέρνηση θα έχει προσφέρει, πριν από την αναπόφευκτη πτώση της, μια τελευταία, σπουδαία υπηρεσία στους διεθνείς τραπεζίτες, με τα μέτρα που παίρνει, βάζοντας όμως τα θεμέλια για έναν εμφύλιο πόλεμο ή μια εθνική καταστροφή στην Ελλάδα.

Όπως και το μνημόνιο, έτσι και τα μέτρα που προτείνει αυτές τις μέρες η κυβέρνηση, κατ'εντολήν των ξένων, δεν έχουν φτιαχτεί για να πετύχουν.

Εχουν φτιαχτεί για να αποτύχουν, φέροντας σε χειρότερη θέση τη χώρα, αφού προηγουμένως της αρπάξουν ότι έχει και δεν έχει.

Η επερχόμενη πτώχευση είναι το πασπαρτού των μεγάλων για να μας αποτελειώσουν.

Πρέπει όλοι μαζί, πριν να είναι αργά να βροντοφωνάξουμε ότι είναι πρόσωπα ανεπιθύμητα σε τούτα δω τα ιερά χώματα! 

Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος και απαιτούμε να πληρωθούν τα χρέη από τα κλεμμένα 25 χρόνων, που με δόλο όλα αυτά τα χρόνια άρπαξαν. 

Πρεπει ΌΛΟΙ όσοι συμμετέχουν σε αυτη την ανεκδιήγητη προδοσία να απελαθούν. 

Να οδηγηθούν με κλούβα στο αεροδρόμιο και να αναχωρήσουν για τα δικά τους μέρη.

Πρέπει όλοι να αναζητήσουμε μέσα μας, αυτή την μεγαλειώδη ψυχή του Έλληνα...

Την ίδια ψυχή που υπήρχε στους ανθρώπους που πολεμούσαν και πέθαιναν αντιστεκόμενοι στους κατακτητές...

Επιμέλεια: www.logiosermis.net

Πηγή: http://www.logiosermis.net/2013/11/blog-post_3532.html#ixzz2k1lORfFN