Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

ΔΥΟ ΑΡΘΡΑ ΣΕ ΕΝΑ: Η ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ: Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ & Η ΑΠΟΒΑΣΗ 70 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Θεωρούμε πως το παρόν άρθρο του M.Blondet θα πρέπει να διαβαστεί με προσοχή από τους αναγνώστες μας καθότι αποκαλύπτει μια άγνωστη πτυχή της συμμαχικής δραστηριότητας στον Β'ΠΠ.  Eπιπρόσθετα αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε και ένα περιεκτικό σχόλιο περί της Απόβασης της Νορμανδίας από τον αρθρογράφο μας Alex Synodinos, το οποίο και ακολουθεί.

Η ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ: Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 

Άρθρο του M. Blondet 

Μετάφραση –επιμέλεια Ιωάνης Αυξεντίου 
«Η απόβαση της 6ης Ιουνίου υπήρξε μία υπόθεση των Αγγλοσαξόνων, από την οποία η Γαλλία αποκλείστηκε. Ήταν απολύτως αποφασισμένοι να εγκατασταθούν στην Γαλλία σαν να επρόκειτο περί εχθρικού εδάφους! Όπως έκαναν στην Ιταλία, και όπως ετοιμαζόντουσαν να κάνουν στην Γερμανία! Και εσείς θέλετε να πάω να τιμήσω την απόβαση τους, η οποία δεν ήταν παρά το προοίμιο μίας δεύτερης κατοχής  της χώρας; Όχι, έμενα να μην με υπολογίζετε!»

Αυτές οι φράσεις δεν ελέχθησαν από την Marine Le Pen, ούτε από κάποιον βετεράνο φιλοναζιστή ή από  κάποιον παλαιό οπαδό του φασισμού. Είναι οι φράσεις με τις οποίες ο στρατηγός De Gaulle –ο αρχηγός της Γαλλικής αντίστασης-αρνήθηκε να παραστεί στους εορτασμούς της 20ης επετείου της  D-day στην Νορμανδία.

Ήταν η 6η Ιουνίου 1964. Οι διπλωμάτες  του Λονδίνου και της Ουάσιγκτον τρόμαξαν: η απουσία του Στρατηγού  από τους εορτασμούς της νίκης θα δημιουργούσε ένα σκάνδαλο. Πίεσαν την γαλλική κυβέρνηση. Ο George Pompidou, που ήδη είχε δεχθεί την άρνηση, έστειλε μπροστά τον Alain Peyrefitte ο οποίος δέχθηκε, άκουσε και σημείωσε ένα μάθημα ιστορίας και ευρωπαϊσμού από  τον  De Gaulle.

«Όχι ,η απόφασή μου έχει παρθεί ! Η Γαλλία αντιμετωπίσθηκε σαν ένα χαλί ! Ο Churchill με κάλεσε στην Αλγερία, στις 4 Ιουνίου· με έκανε να έλθω πάνω σε ένα τρένο όπου είχε εγκαταστήσει το στρατηγείο του, όπως ένας πρίγκιπας καλεί τον οικονόμο του με το κουδουνάκι. Μου ανήγγειλε την απόβαση, χωρίς να έχει προβλεφθεί η συμμετοχή καμιάς Γαλλικής μονάδας. Καβγαδίσαμε άσχημα: εγώ τον επέκρινα λέγοντας του ότι είναι κάτω από τις διαταγές του  Roosevelt, αντί να επιβάλλει μία ευρωπαϊκή βούληση! Ο  Churchill  μου ούρλιαξε με όλη του την δύναμη: “De Gaulle, να λάβετε υπόψιν σας πως όταν θα πρέπει να διαλέξω ανάμεσα σε εσάς και τον Roosevelt, πάντα θα διαλέγω τον Roosevelt! Όταν θα έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ Γάλλων και Αμερικανών, θα προτιμούμε πάντα τους Αμερικάνους! Όταν θα πρέπει να διαλέξουμε μεταξύ της Ευρώπης και του ατλαντικού, θα διαλέγουμε πάντα τη μακρινή θάλασσα!’’»

Τα αποβατικά σκάφη της D-Day δεν μετέφεραν μόνον όπλα και στρατιώτες· μετέφεραν ολόκληρα μπαούλα από AMGOT (Allied military government for occupied territories), δηλαδή χαρτονομίσματα κατοχής, τυπωμένα στις  ΗΠΑ. Οι ηρωικοί GΙs  έφερναν ολόκληρα μάτσα στις τσέπες, με τα οποία θα «αγόραζαν» (δηλ. θα κατάσχεταν) τα αγαθά πολυτελείας των Γάλλων, και- όπως θα δούμε- τα κοσμήματα των Γαλλίδων.
συμμαχικό ψευτονόμισμα

 Ο De Gaulle, φθάνοντας στο πάτριο έδαφος στις 27 Ιουνίου (οι σύμμαχοι τον είχαν ξεχάσει στο Λονδίνο), δηλώνει επικεφαλής της προσωρινής κυβέρνησης της Γαλλικής δημοκρατίας, και μεταξύ των πρώτων πράξεων του ήταν η απαγόρευση κυκλοφορίας αυτού του «ψεύτικου νομίσματος» (όπως ο ίδιος το αποκάλεσε). Οι Γάλλοι νομάρχες τον ακλούθησαν· μάλιστα, ο επίτροπος για την Νορμανδία τον είχε προλάβει: ήδη από τις 14 Ιουνίου είχε συμβουλέψει τις τράπεζες να συλλέγουν αυτά τα χαρτονομίσματα και να μην τα ξαναβάζουν στην κυκλοφορία. Το συμμαχικό σχέδιο για την επιβολή της στρατιωτικής κατοχικής διοίκησης στην Γαλλία, απέτυχε.

               Ενδιαφέρον έχει και ο ακόλουθος διάλογος:

 Alain Peyrefitte : – Ο Eisenhower και ο Montgomery πηγαίνουν Στρατηγέ...

 Charles-de-Gaulle : – Είναι ηθοποιοί… πληρώνονται. Ακριβά, για να πάνε στην τηλεόραση…

  Και  ο Στρατηγός, ακάθεκτος , συνεχίζει:

«Πιστεύετε ότι οι αμερικάνοι και οι άγγλοι αποβιβάστηκαν στην Νορμανδία για να μας ευχαριστήσουν; Οι αμερικάνοι ανησυχούσαν να ελευθερώσουν την Γαλλία τόσο όσο οι Ρώσοι να ελευθερώσουν την Πολωνία…Αυτό που ήθελαν ήταν να προχωρήσουν βόρεια κατά μήκος της θάλασσας, για να καταστρέψουν τις βάσεις των  V1 και V2, να πάρουν την Αμβέρσα και να επιτεθούν στην Γερμανία…».

Οι σύμμαχοι πήραν άσχημα τον ερχομό του De Gaulle στην Γαλλία (δεν τον είχαν καλέσει) και το γεγονός ότι, παραγκωνίζοντας και επιβαλλόμενος, είχε μεταμορφώσει την Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης  σε προσωρινή Κυβέρνηση. Κατ΄ αυτούς δεν ήταν «δημοκρατικό»: μέχρι να έλθουν οι αποδείξεις της δημοκρατικής αντιπροσώπευσης της Κυβέρνησης, η επιστροφή της τάξης στην Γαλλία θα ήταν καλυτέρα  να φροντιστεί από τον…στρατηγό Eisenhower. Ο De Gaulle  είχε ήδη καυγαδίσει άσχημα με τον Eisenhower στο Λονδίνο, στις 4 Ιουνίου· η άρνηση να αποδεχθεί την  προσωρινή συμμαχική  διοίκηση της πατρίδας τον οδήγησε, από εκείνη την στιγμή να θεωρεί τους Αγγλοαμερικάνους ως μία εχθρική δύναμη.
η βομβαρδισμένη από συμμαχικές βόμβες πόλη Caen
Όπως πράγματι αποδείχτηκε: Οι σύμμαχοι, την νύχτα μεταξύ 5ης και 6ης Ιουνίου 1944, έριξαν πάνω στην Νορμανδία 7616 τόνους βόμβες, εκτελώντας 11085 αεροπορικές αποστολές. Ο αριθμός των Γάλλων πολιτών που σκοτώθηκαν από αυτόν τον εντατικό βαρβαρισμό που διήρκησε  24 ώρες, είναι χιλιάδες, αλλά δεν θέλησαν ποτέ να τον εξακριβώσουν. Από τις 13 Ιουνίου 1940 μέχρι τις 14 Απριλίου του 1944, τα συμμαχικά βομβαρδιστικά έριξαν πάνω στην Γαλλία ακόμη 518 χιλιάδες τόνους βομβών για να διαλύσουν την Γερμανική στρατιωτική διάταξη, αντιμετωπίζοντας το έδαφος ακριβώς ως εχθρικό. Τριακόσιες χιλιάδες κατοικίες καταστραφήκαν. Κάτω από τις 'φίλιες βόμβες'  πέθαναν  57.000  Γάλλοι πολίτες. Οι τραυματίες έφθασαν τους 74.000. Κανένα από αυτά τα θύματα δεν τιμήθηκε στους επίσημους εορτασμούς της D-Day και από την Χολιγουντιανή ρητορική που ακολούθησε.

Όμως ένα ακόμη πιο παχύ πέπλο σιωπής καλύπτει ένα άλλο είδος θυμάτων : τις Γαλλίδες κοπέλες και τις παντρεμένες γυναίκες, υποχρεωμένες να υποστούν  τους σεξουαλικούς  βιασμούς των ηρωικών αμερικανών μαχητών, ως αποζημίωση γιατί «απελευθερώθηκαν.»

 «Στην Νορμανδία, στην Βρετάνη στην Καμπανία τα «boys»  έκαναν σεξ παντού, την ημέρα  μπροστά στα μικρά παιδιά», έγραψε η αμερικανίδα ιστορικός  Mary  Louise  Roberts.

«Η ιστορία  πρέπει να διορθώσει τον μύθο των ηρωικών πράξεων του απελευθερωτή, που τον υποδέχονται τα ζήτω ενός λαού ευγνώμονα. Το σεξουαλικό τσουνάμι είναι ένα από τα τελευταία ταμπού του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.».

 
τα 'ηρωικά' African boys στη Νορμανδία...




Η συνέχεια εδώ με το δεύτερο άρθρο(με πιο υποκειμενική θέση του συντάκτη που κάποιοι μπορεί να μην την αποδεχτούν) που και αυτό έχει πολλά ενδιαφέροντα να προσφέρει.

ΥΓ Προσωπικά απόλαυσα την ανάγνωση των κειμένων και ... βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα γιατί κάποια ζητήματα τα έχω ξαναθίξει και απλά θα επαναλάβω τα ίδια.
ΥΓ2 Στέφανε σε ευχαριστώ που το μοιράστηκες για να δούμε μία άλλη οπτική της "μεγάλης" αυτής νίκης.

2 σχόλια:

  1. Εξαιρετικά ενδιαφέρον.
    Έχω μείνει έκπληκτος, γιατί πρέπει να ομολογήσω ότι όσα αναφέρονται στο άρθρο δεν τα ήξερα .....!
    Αν ισχύουν όλα αυτά - και γιατί όχι άλλωστε - μου ανατρέπουν σχεδόν τα πάντα όσα ήξερα για την συγκεκριμένη επιχείρηση.
    Τελικά, η ΝΤΠ είχε ξεκινήσει από πολύ παλιά τις πουστιές της για να δημιουργήσει αυτό που βλέπουμε σήμερα και όσα ακόμα θα δούμε στο εγγύς μέλλον.....

    ΥΓ: Το δεύτερο άρθρο δεν μου ανοίγει, με οδηγεί σε σελίδα δημιουργίας blog.
    Μήπως κάτι δεν κάνω καλά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακόμη και όλα να μην ισχύουν μας αλλάζει κάποια "δεδομένα" που δεν τα ακουμπούσε κανείς.
      Οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί διαχρονικά είναι οι ίδιοι σε συμπεριφορές. Όπου υπάρχει συμφορά "σώζουν" τους λαούς!!!

      Το πρόβλημα το διόρθωσα. Όταν έβαλα τον σύνδεσμο μάλλον κάτι πήγε στραβά, αλλά δεν το κατάλαβα. Δικό μου το λάθος.

      Διαγραφή