Παιχνίδι παρωδία

Ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε την Μπαρτσελόνα αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο. Το θέμα μας όμως δεν είναι αν το αποτέλεσμα είναι η όχι το αναμενόμενο αλλά η εικόνα και η παρουσία της ομάδας. Αν κάνω πως δεν άκουσα τα όσα τραγικά έλεγε πάλι αυτός ο κρατικοδίαιτος που νομίζει πως κάνει αναμετάδοση τότε η αλήθεια είναι μπροστά στα μάτια μου.

Παναθηναϊκός- Μπαρτσελόνα 56-63

Τα γράφω περιληπτικά και αν μέχρι αύριο διορθωθεί το ίντερνετ του ΟΤΕ θα το αναπτύξω λίγο παραπάνω. Ξεκινάει το παιχνίδι και ο Παναθηναϊκός βρέθηκε νωρίς πίσω στο σκορ. Κάτι όμως που φρόντισε να αλλάξει και στο τέλος του δεκαλέπτου συμβαδίζαμε. Το κακό είναι πως ο Πεδουλ...Μποχού δεν κατάλαβε τι έκανε λάθος και το δεύτερο δεκάλεπτο ήταν καταστροφικό. Στο τρίτο δεκάλεπτο η ομάδα μας μείωσε αλλά εκεί και έμεινε χάνοντας την μεγάλη ευκαιρία να κάνει τη νίκη που δεν έχει κάνει κανείς άλλος μέχρι σήμερα.

Επειδή μέχρι τώρα δεν έγραψα και κάτι νέο ή κάτι δικό μου, ας ξεκινήσω.

Ομάδα χωρίς πλάνο που μόλις είδε κάτι αναπάντεχο πελάγωσε ή ακόμη καλύτερα. Προπονητής που δεν προετοίμασε την ομάδα του για κάτι διαφορετικό αλλά με ένα μόνο σύστημα πάλι. Το διαφορετικό έγινε και η Μπαρτσελόνα νίκησε εύκολα. 

Ο Ναβάρο έβαλε μόλις μία βολή και αυτή αργά στο παιχνίδι και έγραψε μόνο 21 λεπτά συμμετοχής. Τότε ποιος έκανε τη ζημιά; 

Μα φυσικά ο ΜΠΟΧΟΥ.

Η Μπαρτσελόνα είχε 10 παίκτες που έπαιξαν με μοιρασμένο χρόνο συμμετοχής και ο Παναθηναϊκός και αυτός 10 παίκτες από τους οποίους οι Μπατίστ και Μαυροκεφαλίδης με λιγότερα από 3 λεπτά αγώνα ο καθένας. Αν σκεφτεί κανείς πως ο Γκιστ δεν έκανε καλό παιχνίδι τότε καταλαβαίνουμε πως η ομάδα έπαιξε με ένα ψηλό.

Το κλασικό και φέτος 29 προσπάθειες για δίποντο και 26 για τρίποντο δεν το σχολιάζω. Αλλά τα μόλις 15 φάουλ που έκανε η ομάδα μας ήταν απογοήτευση. Ο Παναθηναϊκός φέτος ξεκινάει με συνταγή αλά Μάλκοβιτς(άμυνα-άμυνα-άμυνα). Αν του βγει η άμυνα τότε ελπίζει με τα ποσοστά στην επίθεση. Όταν αμύνεσαι κάνεις και φάουλ και δεν περιμένεις να δεχτείς το καλάθι. 15 φάουλ σε 4 περιόδους σημαίνει λιγότερα από 4 την κάθε περίοδο(αν πάρω τον μ.ο.). Κουράστηκα να βλέπω ελεύθερα σουτ από τους Ισπανούς. Βαρέθηκα να βλέπω να μην ανακόπτουμε τον ρυθμό τους. Επιπλέον στο δεύτερο ημίχρονο όταν πλησιάσαμε και στο τελευταίο δεκάλεπτο χρειαζόμασταν καλάθια ο προπονητής δεν επέλεξε τη λύση "δίποντο και πιέζω κάνοντας και φάουλ", αλλά το τρίποντο που τελικά δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Για να πω την αλήθεια δεν περίμενα  κάτι καλύτερο με αντίπαλο τη Μπαρτσελόνα, ακόμη και "χωρίς" το Ναβάρο. Τόσα μπορεί να κάνει η ομάδα με αυτόν για προπονητή και τόσα κάνει. Εκτός και αν...

ΥΓ Για δείτε εδώ τα στατιστικά από τη διοργανώτρια.

ΥΓ2 Μάκη χαλάρωσε αδερφέ μου. Γράψε σχόλιο μόνο αν σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα, αλλιώς άστο γιατί ο Μποχού δεν αλλάζει.