Να ασχοληθώ με τη νίκη απέναντι στην ομάδα του Μπέου; Όχι.
Άλλο θέμα με βασάνιζε και σκεφτόμουν αν θα έπρεπε ή όχι να το κάνω ανάρτηση.
Τι λένε στους πιτσιρικάδες και με τι ιδέες τους μπολιάζουν από τον κεντρικό και τους κατά τόπους συνδέσμους;
Εγώ θα σας γράψω τι μου μετέφερε, μιλώντας με πάθος, ένας πιτσιρικά που πήγε στο πρώτο του ευρωπαϊκό παιχνίδι με τη Δυναμό.
Αφού επέστρεψε και τον ρώτησα πως του φάνηκε(και εγώ στο πρώτο παιχνίδι μου είχα γυρίσει Θεσσαλονίκη ηττημένος από την Άρσεναλ στο κρύο ΟΑΚΑ). Τον ρώτησα ακόμη γιατί χειροκρότησαν αδιάφορους παίκτες.
Η απάντηση του με άφησε με το στόμα ανοιχτό και αμέσως μετά άρχισα να βρίζω σε χαμηλή ένταση(ήμασταν στον εργασιακό μου χώρο) και τον έπιασα λίγο από τον σβέρκο.
Ο μικρός μου απάντησε πως από ένα σημείο και μετά δεν παρακολουθούσαν το παιχνίδι αλλά μόνο φώναζαν. Συνέχισε λέγοντας πως κατέβηκε για να φωνάξει και μου έλεγε ποιοι έκαναν κερκίδα στη 13.
Τα μυαλά στο μπλέντερ...
Τι λες αγόρι μου που δεν θα βλέπω το παιχνίδι.
Τι λες που θα φωνάζω μόνο χωρίς να ξέρω τι συμβαίνει.
Σιγά μην πιαστώ και από τα @@ του καθενός που κάνει εξέδρα στη Λεωφόρο.
Αν λοιπόν ένα παιδί που σε μεγάλο βαθμό το εκτιμώ βρέθηκε με το παπάριασμα του εγκεφάλου που τους κάνουν να λέει τέτοιες αηδίες σκεφτείτε τι λένε τα υπόλοιπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου