Περίμενα τόσο που περίμενα και μετά τις 20.00
Περίμενα, περίμενα, περίμενα και άρχισαν να μου έρχονται διάφορα μουσικά κομμάτια στο μυαλό.
"και σε περιμένω..." "και όλο εγώ περίμενα..." και το cult μουσικό κομμάτι της ΝΔ "σε περιμένω να 'ρθεις και πάλι..."(θα μπορούσε να τροποποιηθεί σε "...μαζί να φτιάξουμε μια ομάδα μεγάλη".
Όσο όμως και αν περίμενα τελικά κανείς δεν ήρθε.
Μετεγγραφή παίκτη ή παικτών δεν είχαμε και δύσκολα θα έχουμε ακόμη και με τις επιλογές των ελεύθερων που θα μπορούμε να πάρουμε για 15 μέρες ακόμη.
Τελικά πέρασε η ώρα και για να ακούσω κάτι που ταίριαζε με την διάθεσή μου προτίμησα να ακούσω ένα αγαπημένο κομμάτι από τις Τρύπες.
Γιατί εγώ δεν έχω ξεχάσει και είναι αδύνατο να ξεχάσω ποια ομάδα υποστηρίζω, όσο και αν η φερόμενη ως διοίκηση θέλει να μας σβήσει τη μνήμη από το 2008 και πριν.
Δεν σβήνονται τα γεγονότα και δεν θα σταματήσει η ιστορία του ποδοσφαίρου να έχει τις χρυσές σελίδες του Παναθηναϊκού όσο και αν στα δικά τους site υπάρχει λογοκρισία.
ΥΓ Ελπίζω να μην χρειαστούμε υπογλώσσια φέτος, αν και το φθινόπωρο μπήκε άσχημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου