Τον Φραγκίσκο και τα μάτια μας

Τι και αν η ομάδα μας έχασε στη Βαρκελώνη

Τι και αν πλέον δεν μπορούμε να κυνηγήσουμε την δεύτερη θέση.

Τι έγινε που πλέον ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε δύο νίκες στα δύο τελευταία παιχνίδια;

Τι έγινε που θα πρέπει  να παίξουμε με τον πρώτο ή τον δεύτερο του άλλου ομίλου;

Δεν έγινε τίποτα και δεν αλλάζει σχεδόν τίποτα.

Από την αρχή το παιχνίδι στη Βαρκελώνη κανείς δεν το είχε σαν σίγουρη νίκη, σε αντίθεση με άλλα που κατάφερε ο προηγούμενος προπονητής να χάσει. Έτσι στον υπολογισμό των βαθμών δεν άλλαξε κάτι. Σίγουρα και εγώ αλλά και όλοι μας επιθυμούσαμε αυτή τη νίκη αλλά η ήττα δεν αλλάζει κάτι πέρα από το γεγονός πως πλέον χάθηκε και η δεύτερη προνομιούχος θέση.

Πλέον η ομάδα θα πρέπει να κάνει το αυτονόητο, νίκη εντός και νίκη στο εξοχικό. Δυστυχώς όμως και με αυτές τις δύο νίκες πάλι βγαίνουμε τρίτοι και πέφτουμε με τους Ρώσους ή τη Ρεάλ Μ.

Αν πάλι γίνει η στραβή και δεν κερδίσουμε το ένα από τα δύο παιχνίδια πάλι τότε το ζήτημα πρόκρισης μπλέκεται πιο πολύ. Στις ισοβαθμίες θα παιχτούν πολλά.

Όπως και να έχει ο Φραγκίσκος έχει δείξει καλά στοιχεία μέχρι τώρα. Αρκεί να πάνε όλα με βάση τη λογική και θα κυνηγήσουμε το θαύμα στη Μόσχα ή τη Μαδρίτη.

Το μοναδικό που έχω να ζητήσω-ευχηθώ είναι να «ντοπάρει» ο τεράστιος Φραγκίσκος Αλβέρτης τους παίκτες μας με τη νοοτροπία του ΕΞΑΣΤΕΡΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ που πάντα έχει μόνο αυτό τον στόχο.