Οθεν ελθών καί είς τήν Σκυθίαν κατέλυσεν είς τόν οίκον τού βασιλέως τών Σκυθών Λύγκου , όστις υπεδέχθη αυτόν φιλοφρόνως.
Αφ` ού όμως έμαθε τόν σκοπόν τής περιηγήσεως αυτού , απεφάσισε νά τόν φονεύση κοιμώμενον , διά ματαιοδοξίαν , καί δείξη αυτός ύστερον τόν σπόρον τού
σίτου είς τούς υποκειμένους αυτού , διά νά φανή αυτός ευρετής.
Προφθάσασα η Δήμητρα μετεμόρφωσεν αυτόν είς τό ζώον Λύγκα , τό οποίον είναι σύμβολον σκληρότητος καί αρπαγής’ έπειτα είπε πρός τόν Τριπτόλεμον νά
εξακολουθή αφόβως τήν περιήγησιν καί παραγγελίαν αυτής “. ( α )
Ο Ιπποκράτης μάς πληροφορεί ότι ” Υπάρχει έθνος τί Σκυθικόν όπερ κατοικεί περί τήν Μαιώτιν λίμνην καί διαφέρει όλων τών άλλων εθνών. Καλούνται δέ οί κάτοικοι Σαυρομάται..”. ( β )
Ενδιαφέροντα στοιχεία διαβάζουμε καί στόν Ι.Φουράκη περί τής ιστορικής διαδρομής τών Σκυθών.
” Η τών επισημάνσεων τούτων επανάληψις σκοπόν έχει νά επανατονισθή ότι οί Σκύθαι , οί οποίοι απεποιήθησαν τήν προσφοράν τών υπό τόν Τριπτόλεμον Αργείων , ήσαν οί συγκροτούντες τήν ορδήν τών επονομαζομένων Σαυροματών
η καί Ισαύρων. Ούτοι ήσαν οι ανθρωπομορφοποιημένοι πίθηκοι τού γένους
τών Κερκοπιθήκων καί τής εξ αυτού προελθούσης οικογενείας τών κυνομόρφων Λύγκων η Ρήσων. Οταν δέ ούτοι , οι Σαυρομάται , εδραίωσαν τήν επί τής Αζοφικής παρουσίαν των καί κυριαρχίαν των ήλθον είς επαφήν καί εν συνεχεία ενοποιήθησαν μετά τών εκ τού αυτού γένους τών Κερκοπιθήκων προελθόντων Σκολότων καί Αυχατών.
Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΙΣ καί η επιμειξία τών Σαυροματών , η καί Ισαύρων , μετά τών Σκολότων καί Αυχατών είχεν ώς συνέπειαν νά προκύψη μία μεγάλη ομοιογενής καί ομοιοβιωματική ορδή.
Μετά τινάς χιλιετίας η ορδή αύτη αυτονομήθη κάπως εκ τών άλλων σκυθικών ορδών καί συνεκροτήθη είς κάποιας μορφής ανεξάρτητον βασίλειον.
Οί τό βασίλειον τούτο αποτελέσαντες Σαυρομάται , Αυχάται καί Σκόλοτοι ήλθον είς επαφήν καί επιμειξίαν καί μετά τών εκ τής Ανατολικής Ασίας διαπεραιωθέντων είς τήν Κεντροδυτικήν σκόρπιων μογγολικών ορδών.
Εκ τής επαφής καί επιμειξίας ταύτης προήλθε μία κάποια νέα αμφίφυλη ορδή ,τής οποίας ο εκάστοτε αρχηγός ( βασιλεύς ) ελάμβανε τόν μογγολικόν εξουσιαστικόν τίτλον Χάν , η Χαγάνος , καί οί υπήκοοί του τό προσωνύμιον Χάγανοι η
Χάζαροι.
Τό δεύτερον επεκράτησε καί καθιερώθη μετά τόν έβδομον αιώνα τής πρώτης μ.χ χιλιετίας. Εκτοτε τό βασίλειον τούτο απέκτησε κάποια εκ τών σαφώς επι
κτήτων εκείνων χαρακτηριστικών , καί όχι φυσικών στοιχείων , τά οποία προσδιορίζουν τήν εθνότητα καί όχι τό Εθνος.
Ετσι τούτο επωνομάσθη χαζαρικόν έθνος καί οί συγκροτούντες αυτό Χάζαροι “. ( γ )
Περί τής σκληρότητος , τού δόλου , τών άγριων εθίμων καί τίς έξεις τών Σκυθών στήν αρπαγή καί τή ληστεία , η Ιστορία μαρτυρά ούκ ολίγα.
Θά προσφύγουμε στόν Ηρόδοτο πού διασώζει ένα περιστατικό πού στάθηκε
η αφορμή γιά τόν πενταετή πόλεμο μεταξύ τών Λυδών καί τών Μήδων.
” Ο Κροίσος μπήκε στήν Καππαδοκία επιθυμώντας αφενός νά τήν κατακτήσει
καί νά προσθέσει τήν επαρχία αυτή στό βασίλειό του , αφετέρου επειδή είχεπεισθεί από τό μαντείο καί είχε τήν ελπίδα νά εκδικηθεί τόν Κύρο γιά τόν Αστυάγη.
Εξάλλου ο Αστυάγης , ο γιός τού Κυαξάρη , βασιλιάς τών Μήδων , τόν οποίο ο Κύρος , ο γιός τού Καμβύση , είχε καταστρέψει , ήταν γαμπρός τού Κροί
σου. Εγινε λοιπόν γαμπρός του μέ τόν εξής τρόπο : Κάποιο σώμα Σκυθών
νομάδων πού αποστάτησε εφυγε καί πήγε στή Μηδία.
Εκείνη τήν εποχή βασίλευε στούς Μήδους ο Κυαξάρης , γιός τού Φραόρτου,
εγγονός τού Δηϊόκου , ο οποίος στήν αρχή υποδέχθηκε καλά τούς Σκύθες ,
πού ήρθαν ώς ικέτες.
Μέ τόση εύνοια τούς περιέβαλε , ώστε τούς παρέδωσε καί κάποια παιδιά
προκειμένου νά μάθουν τή γλώσσα τους καί τή χρήση τών τόξων.
Οί άνθρωποι αυτοί , τών οποίων η μόνη ενασχόληση ήταν τό κυνήγι καί
πόυ πάντοτε επέστρεφαν μέ κάποιο θήραμα , έτυχε κάποτε νά γυρίσουν μέ
άδεια χέρια.
Ο Κυαξάρης , ο οποίος , όπως έδειξε , ήταν πολύ οξύθυμος , τούς φέρθηκε
μέ μεγάλη σκληρότητα καί απρέπεια. Οί Σκύθες συναισθάνθηκαν τήν προσβολή ώς άνθρωποι πού αδικήθηκαν καί αποφάσισαν νά σκοτώσουν τό ένα
από τά παιδιά πού είχαν κοντά τους καί δίδασκαν , νά μαγειρέψουν τίς σάρκες του καί νά τίς προσφέρουν στόν Κυαξάρη λέγοντάς του ότι ήταν τό κυνήγι τους καί νά φύγουν αμέσως γιά τίς Σάρδεις στόν Αλυάττη , τό γιό τού Σαρδυάττη.
Αυτό καί έκαναν καί ο Κυαξάρης καί οί ομοτράπεζοί του έφαγαν από εκείνα
τά κρέατα. Οί Σκύθες ύστερα απόα υτό τό έγκλημα έγιναν ικέτες τού Αλυάττη.
Ο Κυαξάρης τούς απαίτησε όμως πίσω καί ο βασιλιάς τών Σάρδεων αρνή
θηκε νά τούς παραδώσει. Εγινε λοιπόν πόλεμος μεταξύ τών Λυδών καί
τών Μήδων , ο οποίος διήρκεσε πέντε χρόνια , κατά τά οποία οί δύο λαοί
πότε νικούσαν καί πότε γνώριζαν τήν ήττα.
Συνέβη μάλιστα καί κάποια νυχτερινή μάχη τόν έκτο χρόνο.Μέχρι τότε ο
πόλεμος ήταν ισόρροπος. Συγκρούστηκαν λοιπόν αλλά ξαφνικά , ενώ η
συμπλοκή βρισκόνταν στήν κορύφωσή της , η μέρα έγινε νύχτα.
Ο Θαλής ο Μιλήσιος είχε αναγγείλει αυτή τή μεταβολή στούς Ιωνες καί μάλιστα είχε προσδιορίσει εκ τών προτέρων τό έτος κατά τό οποίο συνέβη “
( σημ: Η έκλειψη Ηλίου πού συνέβη στίς 28 Μαϊου 585 π.χ ) ( δ )
” Γιά νά γδάρει τό κεφάλι , πραγματοποιεί μιά κυκλική τομή γύρω από τά
αυτιά , τό πιάνει από τίς τρίχες , τό κουνά καί , αφού τό δέρμα αποσπαστεί από τό κρανίο , ξύνει τή σάρκα μέ ένα πλευρό βοδιού καί τό δουλεύει
ανάμεσα στά χέρια του “.
Σ’αυτούς λοιπόν τούς σκληροτράχηλους πολεμιστές-ληστές μέ τά βάρβαρα έθιμα , πού έπιναν τό άιμα τού πρώτου εχθρού πού σκότωναν κι έγδερναν τά δεξιά χέρια τών αντιπάλων τους μαζί μέ τά νύχια γιά νά καλύψουν τίς φαρέτρες τους , συνέβη τό πρωτοφανές…
( συνεχίζεται )
Γ.Γάκης
………………………………………………………..
α.”ΩΓΥΓΙΑ” Αθανάσιος Σταγειρίτης
β.” ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ , ΤΟΠΩΝ , ΥΔΑΤΩΝ ” Ιπποκράτης.
γ. ” ΜΕΙΞΙΣ – ΑΝΑΚΥΚΛΗΣΙΣ Μυθολογίας + Ιστορίας ” Ι.Π.Φουράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου