Γαμώ την ατυχία μου, γαμώ.
Να έχεις τέτοια ομάδα μετά από καιρό, τα ορφανά να είναι σαν κλαμένα... και εγώ μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης. Και δεν φτάνει αυτό, αλλά από τα δύο παιχνίδια στην πόλη έχω πρόσβαση μόνο στο ένα.
Αυτοί οι μικροί παίζουν μπάλα και χαίρονται τα ματάκια μου. Ομαλή ανάπτυξη της ομάδας, ωραία τελειώματα και δουλεμένους στην προπόνηση συνδυασμούς.
Τι μου άρεσε όμως πιο πολύ χθες;
Μπαίνει στο τέλος ο Μακέντα. Έχει να αποδείξει πως δεν είναι τελειωμένος, αλλά ΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΕΙ ΣΟΥΤ ΣΤΟ ΤΕΡΜΑ όπως θα έκαναν οι 99 στους 100 και θα ήταν ένα κακό σουτ. Αντίθετα ο παίκτης αυτός μπήκε και έδωσε την ασίστ στο τρίτο γκολ.
Θα βγούνε λοιπόν οι ΑΡΔ και θα γράψουν τις π@π@ριές τους με αναλύσεις του κώλου που θα είναι αντίθετες σε ότι έχουμε δει.
Αδέρφια μου είστε πολύ τυχεροί οι κάτοικοι Αθηνών.
Βρεθείτε κοντά στην ομάδα, όχι γιατί το χρειάζεται αλλά γιατί το αξίζει.
ΥΓ Και όσοι είστε γήπεδο αν δείτε φυντάνια σαν αυτά που έδιωξαν την οικογένεια, βοηθήστε τους διπλανούς σας και δείξτε τους το ΤΣΟ και ΛΟ. Γαύροι είναι μην τους λυπάστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου