Πέρασαν τόσα χρόνια, δεκαετίες, αιώνες και η μνήμη της Βασιλεύουσας δεν έσβησε και δεν θα σβήσει ποτέ.
Η θυσία του Αυτοκράτορα και η βοήθεια από τη Δύση και τον Πάπα που δεν ήρθε ποτέ έχει χαραχθεί στο dna των Ελλήνων.
Το ΓΕΝΟΣ των Ελλήνων σήμερα θρηνεί.
Θρηνεί όμως για δύο λόγους. Πρώτα για την άλωση εκείνη την αποφράδα ημέρα και έπειτα για την νέα γενιά που πλέον μεγάλωσε από γονείς που ήταν μέλη της γενιάς του Πολυτεχνείου. Αυτή η νέα γενιά σαν να προσπαθεί να αποκοπεί από κάθε ιστορική μνήμη και κάθε δίκαιη απαίτηση από τους Μογγολότουρκους.
Όσοι διαβάσετε αυτές τις γραμμές σήμερα αν βρεθείτε μπροστά σε ναό ή εκκλησάκι μπείτε και ανάψτε ένα κερί στη μνήμη αυτών που θυσιάστηκαν.
Μην ξεχνάτε όμως πως ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΟΥΣ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΠΑΛΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΘΑ ΝΑΙ.